امام خمینی و ساده زیستی
دکتر احمدرضا حمصیان
هدف از این پژوهش آن است که ثابت شود، ساده زیستی امام خمینی نقش مهمی در پیروزی او و همچنین در محبوبیت بی نظیر او در میان مردم داشته است. نویسنده معتقد است، ساده زیستی یکی از ارزشهای والای دینی است و در زبان آیات و روایات از آن با عنوان زهد و بی علاقه گی به دنیا یاد شده است. به باور او ارزشهای یک جامعه دینی با ارزشهای یک جامعه غیر دینی متفاوت است و نمی توان آن دو را جایگزین یکدیگر نمود. در مکتب مادی گرایی به دلیل اصالت ماده ارزشها و انسانیت تابعی از مادیت است بر همین اساس امام معتقد بود که پرداختن به تجملات و زرق و برقهای دنیایی زیبنده کسانی است که به قیامت اعتقاد ندارند و به سیرۀ رسول خدا معتقد نیستند، ولی از منظر امام خمینی و ساده زیستی یکی از مهم ترین ارزشهایی است که مکتبهای الهی آن را تشویق و ترویج می کردند و انبیاء و اولیای خداوند نیز همواره زندگی بسیار ساده ای داشتند و علی رغم دسترسی به امکانات و لوازم مادی هرگز از آنها استفاده نمی کردند.
نویسنده، با طرح این سوال که مگر زندگی اشرافی و تجملاتی چه اشکالی دارد و چرا دنیا گرایی و وابستگی به دنیا مذموم است، به فرازی از سخنان شهید مطهری استناد کرده و یادآور شده است علت منفی بودن زندگی اشرافی وابستگی انسان به مادیات آن است که موجب انحطاط و سقوط آدمی می گردد و انسان را از پرداختن به معنویات و لذتهای انسانی
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 264
دور می سازد. در بخش دیگری از مقاله نویسنده به مسأله ساده زیستی علما و روحانیان پرداخته و در توضیح دیدگاه امام می نویسد گرچه امام خمینی به ساده زیستی به عنوان یک ارزش عام و همگانی می نگریست، ولی معتقد بود روحانیون و علمای دینی در این زمینه وظیفه مضاعفی دارند و بیش از دیگران باید از زندگی اشرافی و طاغوتی دوری نمایند.
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 265