فیض اقدس و فیض مقدس

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏  ‏‏فیض اقدس و فیض مقدس‏

‏‏حجة الاسلام و المسلمین احمد اسدی‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏این نوشتار در پی شرح و تبیین دو اصطلاح از اصطلاحات عرفانی:‏‎ ‎‏یعنی فیض اقدس و فیض مقدس است. نویسنده ابتدا، تفسیری از اصل‏‎ ‎‏فیض و شرح چند اصطلاح عرفانی آورده است، و سپس مسائل و فروعاتی‏‎ ‎‏که بر هر یک از فیض اقدس و مقدس مترتب است را مطرح نموده و‏‎ ‎‏می نویسد در مشرب عرفان ذات حق «من حیث هو»هیچ گونه تعیّنی وجود‏‎ ‎‏ندارد، زیرا نامحدود است و تعیّن فرع محدود بودن است، اما اگر ملاحظه‏‎ ‎‏شود اوصاف او که هر یک تعیّن اندک نحو تعیّن برای حق ثابت می گردد و‏‎ ‎‏اینجا است که تعیّن اول و ثانی مطرح می گردد و فیض اقدس تعیین اول‏‎ ‎‏است و فیض مقدس تعیّن دوم، فیض اقدس رابطه بین غیب مطلق و‏‎ ‎‏شهادت مطلق است و گویا حجابی است بر چهره غیب الغیوب و فیض‏‎ ‎‏مقدس همان است که حکما آن را به وجود منبسط تعبیر می نمایند.‏

‏‏از نگاه امام خمینی، فیض اقدس رابطۀ بین ذات و اسمای ذاتیه یا غیب‏‎ ‎‏و اسمای صفاتیه است.مؤلف در ادامه می نویسد: منظور عارفان اسلامی از‏‎ ‎‏این دو اصطلاح (فیض اقدس و فیض مقدس) همان اصطلاح حکما به نام‏‎ ‎‏عالم امر و عالم خلق است. امام خمینی درباره می گوید، گر چه مراد هر‏‎ ‎‏دو(عارف و حکیم)اما عارف، چون وحدت بر او غایب است از کثرت ها‏‎ ‎‏محجوب است و غرق توحید شده است، اما حکیم، کثرت بر او غلبه دارد‏‎ ‎‏که باز می دارد او را از اظهار حقیقت وحدت و حاجب او است از وصول به‏‎ ‎‏کمال توحید. فرق بین احد و واحد، حضرات خمس، رابطه بین فیض‏‎ ‎‏اقدس و اسم اعظم، جایگاه فیض اقدس و مقدس در رابطه با مراتب وجود‏‎ ‎‏از جمله مباحث مطرح شده در این اثر است.‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎