اسماء و صفات جمال و جلال الهی از دیدگاه امام خمینی
حجة الاسلام و المسلمین قاسم اخوان
بررسی اسماء و صفات جمال و جلال خداوند از دیدگاه امام خمینی موضوع این مقاله است.
اسم در نظر امام، عبارت است از ذات یا صفت معین از صفاتش و تجلی مخصوص از تجلیاتش، مثلاً الرحمن عبارت از ذاتی است که با رحمت منبسط تجلی کرده باشد این تعیین به اسم، نخستین تکثّری است که در دار وجود واقع شد و این تکثر در حقیقت تکثر علمی است وحضرت حق تعالی ذات خود را در آینه صفات و اسماء شهود فرموده و در عین علم اجمالی کشف تفصیلی شده است. علاوه بر این، امام خمینی در باب عینیت اسماء و صفات با ذات معتقد است که برای اسمای الهیه دو جهت وجود دارد یک جهت نسبت به تعینات که به سبب آن احکام کثرت و غیریت حاصل می شود و جهت دیگر نسبت به مقام فیض اقدس و غیبت مطلق که در ذات احدیت فانی می باشند و در غیب هویت مستهلک می گردند و به همین سبب تمام اسماء خداوند فانی می باشند و این عقیده برخاسته از آن است که به نظر امام کثرت مظاهر و تعدد تجلیات به هیچ وجه با وحدت متجلی منافات ندارد و هستی حق تبارک و تعالی در بساطت خود باقی می ماند.
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 203