کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره)

تشابه‌های اندیشۀ اخلاقی امام با افلاطون

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

 تشابه های اندیشۀ اخلاقی امام با افلاطون 

حجة الاسلام دکتر محمد نصر اصفهانی

‏ ‏

‏ ‏

‏با این که بیش از 2300 سال میان افلاطون و امام خمینی فاصله است،‏‎ ‎‏ولی مشابهت های بسیاری بین نگرش های اخلاقی ایشان و افلاطون‏‎ ‎‏مشاهده می شود. نویسنده با اشاره به اینکه اندیشه اخلاقی  یونانی‏‎ ‎‏افلاطون، از طریق ترجمه آثار او در عصر ترجمه، وارد فرهنگ اسلامی، از‏‎ ‎‏طریق علمای اخلاق همچون ابولحسن عامری نیشابوری، ابن مسکویه،‏‎ ‎‏خواجه نصیر طوسی، محمد غزالی، فیض کاشانی مهدی و احمد نراقی‏‎ ‎‏شده است، این نوشتار در صدد بیان مشابهت های نظری دیدگاه های‏‎ ‎‏حضرت امام با افلاطون است.‏

‏نویسنده، با اشاره به قوای سه گانه نفس و اصالت روح از نظر افلاطون و‏‎ ‎‏قبول آن از سوی علمای اخلاق اسلامی می نویسد: نگرش امام خمینی‏‎ ‎‏مشابهت بسیاری؛ با میراث یونانی دارد، ایشان قوای سه گانه افلاطون را در‏‎ ‎‏باطن نفس پذیرفته اند و مهم ترین قوای انسان را چنین عنوان می کنند: سه‏‎ ‎‏قوه است و آن، واهمه و غضبیه و شهویه است... این سه قوه سرچشمه‏‎ ‎‏تمام ملکات حسنه و سیۀ و منشا تمام صور غیبیه ملکوتیه است.‏

‏در بخش دیگری از مقاله تحت عنوان نظریۀ اخلاقی، اخلاق افلاطون‏‎ ‎‏مبنی بر جست و جوی سعادت معرفی شده، آمده است: وقتی نفس‏‎ ‎‏آدمی در حالتی است که باید باشد، در آن صورت انسان نیکبخت و‏‎ ‎‏سعادتمند است. و این دیدگاه با کمی تفاوت مورد پذیریش علمای اخلاق‏‎ ‎

مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 171
‏مسلمان نیز قرار گرفته است که حضرت امام از جمله آنان است، نگارنده‏‎ ‎‏در ادامه می گوید: افلاطون انسان را مرکب از دو قوۀ متمایز عقل و نفس‏‎ ‎‏می داند که نتیجه پیروی از عقل فضایل انسانی است. و فضایل انسانی از‏‎ ‎‏نظر افلاطون عبارت از حکمت، شجاعت، اعتدال و عدالت است که‏‎ ‎‏حضرت امام نیز به تبع علمای اخلاق همین چهار فضیلت را تلقی به قبول‏‎ ‎‏کرده است.‏

‏در بخش پایانی مقاله، با تقسیم اخلاق فلسفی به سه مکتب «فضیلت‏‎ ‎‏گرای»، «وظیفه گرای» و «غایت گرا» و تصریح به اینکه اخلاق افلاطونی‏‎ ‎‏آشکارا فضیلت گراست آمده است: انسان برای رسیدن به خیر اعلی، حتی‏‎ ‎‏الامکان باید خود را شبیه خدا گرداند چنانچه افلاطون می گوید: هر کس‏‎ ‎‏بخواهد محبوب خدا باشد باید تا آنجا که ممکن است شبیه او شود و چنان‏‎ ‎‏باشد که اوست.‏

‏نویسنده، در ادامه می گوید: اگر چه بحث عبادت و لقاء الله از نظر‏‎ ‎‏حضرت امام، درکتاب چهل حدیث شباهت بسیاری به نگرش افلاطون‏‎ ‎‏دارد، چرا که امام اول شرط تحقیق سیر الی الله و تقرب و تشبه به خدا را‏‎ ‎‏خروج از بیت نفس و فردی و خودخواهی تلقی می کند، ولی به نظر‏‎ ‎‏نمی رسد، نه ایشان و نه دیگر علمای مسلمان، در این زمنیه ها به افلاطون‏‎ ‎‏مراجعه کرده باشند؛ به دلیل اینکه معارف قرآنی در این خصوص چنان‏‎ ‎‏قوی و مستحکم است که اصولاً با دانسته های افلاطون قابل مقایسه نیست.‏

‏ ‏

‎ ‎

مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 172