ساده زیستی و پرهیز از تجمّل در سیره نظری و عملی امام خمینی محمد علّینی
نظریه پردازان روانشاس درباره الگو پذیری انسان متفق القولند توصیه های امام در مورد ساده زیستی و عمل ایشان به تبع انبیاء و اولیای الهی در طول مدت عمر خویش زبانزد خاص و عام است. از دیدگاه امام چون مولای متقیان از تجمل و رفاه خواهی در عین حاکمیت او بر حجاز و عراق و سوریه و لبنان و مصر و ایران بشدت پرهیز می کرد عمل آن بزرگوار برای ما الگو و حجت است به همین جهت از منظر امام تشریفات و تجملات آفتی برای رهبران جامعه که روحانیت هستند محسوب می گردد ایشان معتقدند پرداختن به تجملات، حوزه ها را از درون تهی می کند ایشان کسب این روحیه را گام به گام می دانند و خطر آنرا جدی احساس می کنند. خود ایشان بر همین اساس ساده می زیستند و بنا به نقل نزدیکان و همراهان ایشان از داشتن خانه ای کذایی در تهران در اواخر عمر و در حال مریضی بسیار ناراحت بودند تا اینکه خود را خلاص کردند غذاهای ساده امام و استفاده از نان و پنیر در شب ها کراراً از خاطراتی است که دوستان ایشان به آن روایت گواهی داده اند. امکان و استفاده از وسائل شخصی ایشان در حد استفاده طبقه سوم مردم بوده است گویی امام هر روز آیه شریفه «و اذا اردنا ان نهلک قریه ففسقوا. فیها فحق علیه القول فدمرناها تدمیررا مد نظر داشته است. که این چنین ساده و به آلایش زندگی می کردند و مدام به فکر ضعفا و مستضعفان و محرومان بودند از مظهر امام آن رژیمی
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 116
مطلوب خداست که پیامبرش، مثل دیگران و در کنار دیگران آن چنان می نشیند که کسی که وارد می شود او را نمی شناسد امام معتقد بود اگر جامعه می خواهد مثل شیخ انصاری و صاحب جواهر تحویل دهد باید از تشریفات و تجملات بپرهیزد و به محتوا گرایش کند و در این راستا مسئولان کشور باید از همه پیشقدم تر باشند.
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 117