عشق و عرفان از منظر امام خمینی

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏  ‏‏عشق و عرفان از منظر امام خمینی‏

‏‏حجة الاسلام والمسلمین سید محمد شفیعی مازندرانی‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏عشق و عرفان در میان انسانها سابقه تاریخی دارد آنجا که از ریشه‏‎ ‎‏اصیل آنها دل عشاق سیراب می شود، هواداران زیادی خواهد داشت. امام‏‎ ‎‏خمینی که خود اهل سیر و سلوک بودند. در این وادی با رهنمودهای خود،‏‎ ‎‏چراغ هدایت نیز هستند. سالکان و واصلان و راجعان به اسفار اربعه ارج‏‎ ‎‏می نهند و امام که خود راهنماست در سفر از خلق به خلق تا حد فنای مطلق‏‎ ‎‏که سجده اول است می کوشد و فنا را از فنا که پس از محو در سجده دوم‏‎ ‎‏حاصل می گردد ترسم کند و برای رسیدن به کمال مطلوب، حضور قلب،‏‎ ‎‏اخلاص، اطمینان نعش و شرق باطنی را از شرایط اثر دهی آن می دانند‏‎ ‎‏ریاضت که از نظر امام عبادت است از بین بردن حالت طغیان و سرکشی‏‎ ‎‏نفس از راه مبارزه با آنچه که مورد الفت ها و خواهش آن است در صورتی‏‎ ‎‏مشروع است با انگیزه حب نفس مشوب نبوده و از دائره قوانین شرع‏‎ ‎‏خارج نباشد والا مردود است، و آنچه که مشروع و مطلوبست دارای‏‎ ‎‏فوائدی است که پالایش نفس از رذایل اخلاقی، دوری نیت  از ریا، ایجاد‏‎ ‎‏حضور قلب در عبادت، از مهم ترین آنهاست. ریاضت چمشه ای  است که‏‎ ‎‏مقامات رضاء توکل، تفویض، خوف، رجاء و... چون جوی های آب زلال‏‎ ‎‏و درون سالک را به کمال می رساند درمان بیماری های باطنی و شروط آن‏‎ ‎‏انگیزه ها و عوامل روی آوردن به درمان شروط و مراحل جهاد اکبر که‏‎ ‎‏بخش پایانی این مقاله هم هست امام را در این بوستان نظریات خاصی‏‎ ‎‏است که آثار عرفانی ایشان مشهود است.‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎