حضور و حاضر و محضر
حجة الاسلام و المسلمین حمیدرضا رضانیا
حضور زیباترین مراحل کمال انسانی است و لطیف ترین چشم انداز آدمی به ساحت هستی، برای درک حضور در محضر حضرت حق توجه به عزّ ربوبیّت و ذلّ عبودیت نقشی اساسی دارد. مقاله حاضر، به بررسی این مسأله از دیدگاه عارفی پرداخته که به حقیقت ریشه درخت تناور هویتش از ژرفای حضور گسترده بود. نویسنده، درباره علت مقایسه بین دیدگاه حضرت امام و هایدگر می نویسد؛ هایدگر در مغرب زمین لطیف ترین و زیباترین بیان را از وجود و حضور و قرب داراست.
مقاله از سه بخش سامان یافته، بخش نخست کاوش در مسأله وجود، اقسام و ثمرات آن از دیدگاه فلاسفه و عرفا و طرح و نظریات امام که در حقیقت جمع میان دیدگاه فلاسفه و عرفا در این باب است.
بخش دوم، شامل مباحثی مانند معنای قرب، قرب حق، اقسام، درجات و تجلیات قرب است.
بخش سوم مقاله به بررسی مسأله حضور و آداب آن اختصاص دارد.
نویسنده، در پایان به بیان دیدگاه هایدگر در باب وجود، حقیقت آن و قرب و حضور پرداخته، و می نویسد همت هایدگر به عنوان یک فیلسوف غربی هر چند بلند و عالی است، اما افق تفکر او هرگز به بلندای افق اعلای عرفانی مسلمان نمی رسد، چرا که این افق اعلی تنها از آن اسلام و میراث خاص محمدی(ص) است.
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 48