شرحی بر چهارده رباعی حضرت امام خمینی(ره)از نظر زیبا شناسی و معناشناسیحسین قاسم نژاد
بیشتر رباعیات حضرت امام به سبک عراقی سروده شده اند و انتخاب چهارده رباعی در این مقاله به نیّت چهارده معصوم است.
در این مقاله، پس از نقل رباعی ابتدا، رباعی به نثری روان برگردانده شده و سپس به شرح زیبا شناختی و معنا شناسی پرداخته شده است و بعد به موازنه و مقابله معنای رباعیات با اشعار شاعران دیگر پرداخته شده است. و در مواردی که این رباعیات اشاره ای به آیات قرآن داشته، یادآوری شده است. آنچه بیش از همه در این رباعیات چشم انداز و نمود بیشتری دارد مناجات و گفت و گو با خدای یکتاست. در ادامه نخستین مصرع رباعیات شرح شده آمده است:
1) افسوس که ایام جوانی بگذشت....
2) در هیچ دلی نیست به جز تو، هوسی....
3) د رمحفل دوستان به جز یاد تو نیست...
4) ابروی تو قبله نمازم باشد....
5) از هستی خویشتن رها باید شد....
6) ای دوست ببین حال دل زار مرا...
7) جز هستی دوست در جهان نتوان یافت....
8) ای دیده نگر رخش به هر بام و دری....
9) فرهادم و سوز عشق شیرین دارم....
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 25
10) ای یاد تو مایه غم و شادی من....
11) ای مرغ چمن از این قفس بیرون شو...
12) فریاد رس ناله درویش تویی...
13) فرهاد شو و تیشه بر این کوه بزن...
14) ای عشق ببار بر سرم رحمت خویش....
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 26