پدیدار شناسی زهد
حجه الاسلام و المسلمین سید حسن اسلامی
این مقاله، با تمرکز بر پدیده زهد، که یکی از اساسی ترین مباحث عرفانی است، زهد را به زهد منفی و مثبت تقسیم می کند، و با استناد به قرآن و احادیث، خودداری از نعمتها را از جمله ویژگیهای زهد منفی شمرده شده است. نویسنده معتقد است زهد را باید در میان اجتماع جست و جو کرد، گوشه نشینی و عزلت با زهد همسانی ندارد. زهد آنگونه که مورد نظر اسلام است با این مؤلفه ها سازگار نیست. نویسنده با اشاره به رابطه دنیا و آخرت زهد را امر فطری می داند که انسان را برای حضور در اجتماع و برای رسیدن به بی نیازی و... رهنمون می شود.
به دنبال چنین مباحثی به کالبد شکافی زهد می پردازد و برای تعریف آن مؤلفه های زیر را در نظر می گیرد:
الف) زهد درونی است، یعنی انسان باید به درون مراجعه کند. ب) زهد ثروت است که انسان محتاج به دیگران نباشد. ج)زهد آزادگی است که انسان وابسته نباشد. د) قدرت است یعنی زهد نتیجه قدرت روحی انسان است. ه) سرمایه گذاری است، یعنی سرمایه گذاری بر زندگی خویشتن با محاسبه دقیق و) گسترش انسانیت است، یعنی مثل چهار پایان خود محور نیست.
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 22