الحدیث الأوّل‌

فصل

‏فصل ‏

‏چون که مجاهده نفس در این مقام به اتمام رسید و انسان موفق شد که جنود ابلیس را از این مملکت خارج کند و مملکتش را سکنای ملائکة الله و معبد عباد الله الصالحین قرار داد، کار سلوک إلی الله آسان می شود و راه مستقیم انسانیت روشن و واضح می گردد، و ابواب برکات و جنّات به روی او مفتوح می گردد، و‏


کتابشرح چهل حدیث (اربعین حدیث)صفحه 26
‏ابواب جهنم و درکات آن به روی او بسته می گردد، و خدای تبارک و تعالی به نظر لطف و مرحمت به او نظر می کند و در سلک اهل ایمان منخرط می شود و از اهل سعادت و اصحاب یمین می شود، و راهی از باب معارف الهیه که غایت ایجاد خلق جن و انس است بر او باز می شود‏‎[1]‎‏، و خدای تبارک و تعالی در آن راه پر خطر از او دستگیری می فرماید.‏

‏و ما می خواستیم اشاره به مقام سوم نفس و کیفیت مجاهده آن بنماییم و مکاید شیطان را در آن مقام نیز خاطر نشان کنیم، لیکن مقام را مناسب ندیدیم، این است که صرف نظر نموده از خدای تبارک و تعالی توفیق و تأیید می طلبم که رساله مفرده ای در آن باب بنگارم.‏

‎ ‎

کتابشرح چهل حدیث (اربعین حدیث)صفحه 27

  • . اشاره است به آیه مبارکه 56 «ذاریات»: «ما خَلَقْتُ الجِنَّ وَ الإنْسَ إلّا لِیَعْبُدُونِ» «عبادت» در این آیه تفسیر به «معرفت» شده است. در حدیث منقول از امام حسین (ع) آمده است که فرمودند: ایّها النّاس إنّ الله عزّ و جلّ ذکره ما خلق العباد إلّا لیعرفوه ... (ای مردم، به درستی که خدای- عز و جل ذکره- بندگان را جز برای شناخت خود نیافریده است ...) علل الشرایع، ج 1 ص 9. باب 9، ح 1.