الحدیث السادس عشر

فصل در بیان درجات صبر اهل معرفت

‏فصل در بیان درجات صبر اهل معرفت ‏

‏بدان که تا این مقام آنچه ذکر شد، راجع به حال عامه و متوسطین بود، چنانچه در اوّل این فصول اشاره به آن نمودم که صبر را از مقامات متوسطین به شمار آوردند.‏

‏ولی از برای صبر درجات دیگری است که راجع به اهل سلوک و کمّل و اولیاست، چنانچه از آن «صبر فی الله» است. و آن ثبات در مجاهده است، و ترک مألوفات و مأنوسات، بلکه ترک خویشتن است در راه محبوب. و این راجع به اهل سلوک است.‏

‏و مرتبه دیگر «صبر مع الله» است. و آن راجع به اهل حضور و مشاهده جمال است در وقت خروج از جلباب بشریت، و تجرد از ملابس افعال و صفات، و متجلی شدن قلب به تجلیات اسماء و صفات، و توارد و اردات انس و هیبت، و حفظ نفس از تلوّنات و غیبت از مقام انس و شهود.‏

‏و درجه دیگر «صبر عن الله» است. و آن از درجات عشاق و مشتاقین است از اهل شهود و عیان، در صورتی که رجوع به عالم خود کنند و به عالم کثرت و صحو برگردند. و این اشقّ مراتب صبر و مشکلترین مقامات است. و به این مرتبه اشاره فرموده مولای سالکان و پیشوای کاملان و امیر مؤمنان، علیه السلام، در دعای شریف «کمیل»: و هبنی صبرت علی عذابک، فکیف أصبر علی فراقک:‏‎[1]‎‏ و روی أنّ شابّا من المحبّین سأل الشّبلی عن الصّبر فقال: أیّ الصّبر أشدّ؟‏

‏فقال: الصّبر لله. فقال: لا. فقال: الصّبر بالله. فقال: لا. فقال: الصّبر علی الله.‏


کتابشرح چهل حدیث (اربعین حدیث)صفحه 267
‏فقال: لا. فقال: الصّبر فی الله. فقال: لا. فقال: الصّبر مع الله. فقال: لا. فقال:‏

‏ویحک فأیّ؟ فقال: الصّبر عن الله. فشهق الشّبلی و خرّ مغشیّا علیه.‏‎[2]‎‏ و درجه دیگر «صبر بالله» است. و آن از برای اهل تمکین و استقامت است.‏

‏که بعد از حال صحو و بقاء بالله، و پس از تخلق به اخلاق الله، برای آنها رخ دهد. و از آن جز کمّل را نصیبی نیست. و چون از این مراتب ما را نصیبی و حظّی نمی باشد، از این جهت مبنای این اوراق تفصیل در اطراف آن نیست. و الحمد لله أوّلا و آخرا و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین.‏

‎ ‎

کتابشرح چهل حدیث (اربعین حدیث)صفحه 268

  • . «الها، گیرم که بر عذاب تو صبر کردم، چگونه جدایی از تو را تاب آورم.» دعای «کمیل»، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد ص 587 در اعمال شب نیمه شعبان.
  • . شرح منازل السائرین، ص 88، باب« صبر».