لزوم وحدت اسلامی

‏‏لزوم وحدت اسلامی‏

‏‏     ‏‏از طرفی، وطن اسلام را استعمارگران و حکام مستبد و جاه طلب تجزیه کرده اند. امت‏‎ ‎‏اسلام را از هم جدا کرده و به صورت چندین ملت مجزا درآورده اند. یک زمان هم که دولت‏‎ ‎‏بزرگ عثمانی به وجود آمد، استعمارگران آن را تجزیه کردند. روسیه و انگلیس و اتریش و‏‎ ‎‏سایر دولتهای استعماری متحد شدند، و با آن جنگها کردند، و هر کدام قسمتی از قلمرو آن‏‎ ‎‏را به تصرف یا تحت نفوذ خود درآوردند‏‎[1]‎‏. گرچه بیشتر حکام دولت عثمانی لیاقت نداشتند،‏‎ ‎‏و بعضی از آنها فاسد بودند و رژیم سلطنتی داشتند، باز این خطر برای استعمارگران بود که‏‎ ‎‏افراد صالحی از میان مردم پیدا شوند، و به کمک مردم در رأس این دولت قرار گرفته، با‏‎ ‎‏قدرت و وحدت ملی بساط استعمار را برچینند. به همین علت، پس از جنگهای متعدد، در‏‎ ‎‏جنگ بین الملل اول آن را تقسیم کردند، که از قلمرو آن ده تا پانزده مملکت یک وجبی پیدا‏‎ ‎‏شد! هر وجب را دست یک مأمور یا دسته ای از مأمورین خود دادند. بعدها بعضی از آنها از‏‎ ‎‏دست مأمورین و عمال استعمار بیرون آمده است.‏

‏‏     ما برای اینکه وحدت امت اسلام را تأمین کنیم، برای اینکه وطن اسلام را از تصرف و‏‎ ‎‏نفوذ استعمارگران و دولتهای دست نشاندۀ آنها خارج و آزاد کنیم، راهی نداریم جز اینکه‏‎ ‎‏تشکیل حکومت بدهیم. چون به منظور تحقق وحدت و آزادی ملتهای مسلمان بایستی‏‎ ‎‏حکومتهای ظالم و دست نشانده را سرنگون کنیم؛ و پس از آن حکومت عادلانۀ اسلامی را‏‎ ‎
‏‎

‏‎

• )) انحطاط امپراتوری عثمانی از اوایل قرن نوزدهم آغاز شد. در جنگ اتحاد بالکان که به عهدنامۀ لندن (1913 م.) انجامید، این دولت تقریباً کلیۀ مستملکات اروپایی خود و دریای اژه را از دست داد. در جریان جنگ جهانی اول و با انعقاد قرارداد لوزان (1932 م.) سرزمینهای عربی شامل عراق، سوریه، عربستان، اردن و فلسطین از تصرف آن خارج شد و تحت قیمومت دوَل اروپایی درآمد. پس از آن نواحی ترک نشین مستقل شد و به کشور ترکیۀ فعلی محدود گشت.
• )) وَ طاعُتنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ وَ إمٰامَتُنا لَمَّا لِلْفُرقَةِ ـ کشف الغمة؛ ج 1، ص 483.