مرحوم فروهر برای من تعریف می‌کرد که: «یک روز به تیمسار مقدم گفتم آیا
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 72
اعلیحضرت می‌دانند که دکتر سنجابی بازداشت است و پیامهای مکرر برای حل بحران توسط شما می‌فرستند؟ مقدم گفت ایشان در جریان جزئیات امور نیستند، بعد ناگهان متوجه شد حرف درستی نزده است، گفت در واقع حل بحران با رهایی ایشان مرتبط است.» مرحوم فروهر گفت مقدم ریاکارانه می‌خواست به او بگوید که از نظر شاه و ایشان آقای سنجابی کلید حل بحران را در دست دارد. به احتمال زیاد همین تذکر فروهر را ظاهراً تیمسار مقدم به عنوان طنز و شوخی به شاه گفته بود، چرا که بلافاصله روز بعد هر دو آزاد شدند، و سنجابی توسط مقدم با شاه دیدار کرد.
دکتر یزدی از قول آقای سنجابی جریان این دیدار را چنین نقل می‌کند:
«یک روز رئیس سازمان امنیت به من تلفن کرد و گفت ساعت 30 / 6 بعد از ظهر حاضر باشید تا شما را به جائی ببرم. البته این را بگویم که از کلام ایشان تهدیدی احساس نکردم. با دوستان به خصوص آقای فروهر صحبت کردم و تصمیم گرفتیم که اگر خواستند مرا پیش نخست وزیر یا هر مقام دیگری ببرند استنکاف نمایم ولی اگر خواستند پیش شاه ببرند؛ بروم و حرفهایم را بزنم. وقتی رفتیم غیر از شاه و من کس دیگری نبود. خدمتشان گفتم ملت ایران در حال حاضر در حال انقلاب است. در تاریخ مملکت ایران چنین انقلابی بی نظیر است. وضع را تشریح کردم و گفتم برای وضع انقلابی باید راه حل انقلابی پیدا کرد و هیچ راه‌حلی بدون جلب نظر آیت‌الله خمینی یا بهتر بگویم بدون ارائه چراغ سبز آیت‌الله خمینی پیشرفتی نمی‌‌کند، بنابراین تلویحاً و نه تصریحاً پیشنهادی که به من شد رد کردم و بر طبق ماده 2 از اعلامیه سه ماده‌ای که امضا نمودم (منظور اعلامیه‌ای است که در پاریس قبل از دیدار با امام به امضای آقای سنجابی رسیده بود و در ماده دوم آمده بود جنبش ملی ـ اسلامی ایران با وجود بقای نظام سلطنتی غیرقانونی، با هیچ ترکیب حکومتی موافقت نخواهد کرد) تا این وضع غیرقانونی ادامه دارد، با هیچ ترکیب حکومتی موافق نیستم. ایشان پیشنهاد یک حکومت موقت کردند تا کارها را به جریان بیندازد و چون اوضاع و احوال مملکت را با چنین
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 73
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 74
راه حلی مناسب نمی‌دانستم قبول نکردم.»
البته از این مطلب نمی‌توان فهمید چه چیزی را آقای سنجابی «تلویحاً و نه تصریحاً» رد کرده است، چون پیشنهاد حکومت موقت از طرف شاه را ایشان با ذکر دلیل و به صراحت ـ به گفته خودشان ـ نپذیرفته است. کنایه و یا تلویح و عدم صراحتی در آن دیده نمی‌شود.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 75