نکته‌ای که در این اظهارات هایزر حائز اهمیت است و نگرانی فرماندهان ارتش به ویژه تیمسار ربیعی را منعکس می‌کند، کمتر مورد توجه تحلیل‌گران حوادث آن روز قرار گرفته است. قبلاً گفته شد که فرماندهان طرحهای مختلفی را برای مقابله با حرکت امام تدارک دیده بودند. زمانی که در ممانعت از بازگشت امام به ایران ناکام ماندند، تصمیم گرفتند هواپیمای ایشان را ردگیری کرده و ایشان را به یکی از جزایر خلیج فارس منتقل کرده و تا زمان لازم مانع ورود ایشان به تهران شوند. طرح حمله موشکی به هواپیمای حامل امام را به دلیل حضور بیش از یکصد و پنجاه نفر از نمایندگان عالی رتبه رسانه‌های جهان به مصلحت ندیدند. بنابر اظهارات هایزر آنها این احتمال را می‌دادند که تیمسار ربیعی و تیمسار بدره‌ای، فرمانده نیروی زمینی بدون اطلاع به دیگر فرماندهان نظیر تیمسار قره‌باغی، خود برنامه‌ای را جهت خنثی کردن رهبری امام طراحی کرده‌اند. تصور آنها این بود که با ایجاد فاصله میان امام و مردم موفق خواهند بود با یک کشتار وسیع، بر اوضاع مسلط شده و آرامش را به کشور باز گردانند. در پاره‌ای از اظهارات هایزر این امر به وضوح مشاهده می‌شود.
اما نکته‌ای که آنهااز آن غفلت داشتند برنامه‌ریزی کمیته استقبال و طراحان حافظ امنیت امام بود که خود را برای هرگام و گامهای بعد آماده کرده بودند.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 178