بعد از پایان مراسم امام رفتند در اتاقی که از آن‌جا با مردم دیدار می‌کردند، نکته جالبی که آقای حبیبی توجه من را به آن جلب کرد این بود که اولین گروهی که با امام دیدار کردند خانمها بودند. آقای حبیبی می‌گفت فمینیست‌تر از این انقلاب؟! که اولین رای مردمی را خانمها دارند می‌دهند. اگر یک دستگاه تبلیغاتی قدرتمندی داشتیم می‌توانستیم به دنیا عرضه کنیم و اسلام را معرفی کنیم که زنان را برای جوجه‌کشی و آشپزی و... نمی‌خواهد ببینند که اولین «بله سیاسی» را به یک انقلاب و به یک انتصاب که در طول تاریخ 2500 ساله شاید بی‌سابقه باشد، خانمها دادند.
من بعد از نماز مغرب و عشا که به دیدار امام رفتم یکی دو نفر پیش‌شان بودند که آنها را نمی‌شناختم، امام به آنها می‌گفتند به مهندس بازرگان توصیه کرده‌اند یا خواهند کرد که سعی کند برای تشکیل دولت از شخصیتهای فعال و کاری و مهره‌های کلیدی در همه سطوح از مجموعه گروههایی که در مبارزات و مراحل مختلف انقلاب نقش داشتند بهره بگیرد. بعدها شنیدم که حتی چند نفر را با ذکر نام توصیه کرده بودند که در کابینه عضویت داشته باشند از جمله مرحوم سنجابی و مرحوم فروهر را.
توجه به این نکته بسیار در خور اهمیت است که امام از یکدست بودن قدرت حکومتی و حاکمیت یک جریان سیاسی بر امور اجرائی اجتناب می‌کردند. در عمل هم دیدیم هرگاه یک جریان وزنه بیشتری پیدا می‌کرد، امام نیروی دیگر را تقویت می‌کرد.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 227