در نتیجه این اقدام بدون مشورت و بدون سنجش پیامدهای آن ـ به لحاظ اجتماعی و سیاسی و بین‌المللی ـ تیمسار قرنی که از ناخشنودی نخست‌وزیر آزرده خاطر شده بود استعفای خود را به نخست‌وزیر تسلیم کرد.
من مجدداً به احمد آقا زنگ زدم و قصد تیمسار را مبنی بر استعفا به اطلاع امام رساندم، دقایقی بعد از دفتر امام با نخست‌وزیر گفتگو شد و نظر امام مبنی بر ابقای
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 286
تیمسار قرنی به اطلاع او و نخست‌وزیر رسید. ولی اصرار مهندس بازرگان و نظر مساعد امام بر ادامه مسوولیت او، نتیجه نداد و ایشان از سمت ریاست ستاد کناره گرفت. و جای خود را به تیمسار فربد سپرد. من تیمسار فربد را چند جلسه در دفتر نخست‌وزیر و یکبار هم به اتفاق رئیس ژاندارمری کل در دفتر خودم در وزارت کشور دیده بودم. به نظرم مردی بیشتر سیاسی تا نظامی می‌آمد.
در جلسه فردای شورای انقلاب که من برای ارائه گزارشی از روند اجرای رفراندوم بدان جا رفته بودم، ناگهان آیت‌الله طالقانی که از کردستان بازگشته بود وارد شد. ایشان به شدت نسبت به این اقدام نظامی معترض بود و مشروح خواسته‌های آنان را بیان کرد که عبارت بودند از:
ـ استقرار حاکمیت سیاسی و اقتصادی و اجتماعی،
ـانتصاب مدیران و مجریان توسط مردم کرد،
ـ تنظیم روابط حکومت خود مختار با دیگر اقوام ایرانی،
ـ ایجاد سازمان نظامی توسط کردها برای حفظ امنیت و تامین نیازهای حکومت خودمختار،
ـ تامین اعتبار کافی برای عمران کامل منطقه،
من از عواقب این وضع و تاثیر منفی آن بر روحیه مردم منطقه برای شرکت در رفراندوم سخت نگران شدم. رادیو بی.بی.سی در گزارش این عمل نظامی، بسیار شیطنت‌آمیز عمل می‌کرد و صریحاً پیش‌بینی می‌کرد، کردهای استقلال طلب در رفراندوم تعیین نظام سیاسی کشور شرکت نخواهند کرد، مگر آنکه وضعیت حقوقی جدائی خواهان و قول اجرای خواسته‌های آنان از طرف امام و دولت اعلام گردد.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 3صفحه 287