آزادیهای فردی و سیاسی

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادیهای فردی و سیاسی‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏جمهوری اسلامی براساس آزادی و استقلال‏

‏‏طرز حکومتی که ما پیشنهاد می کنیم، حکومت جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏است و اساسش بر آزادی و استقلال کشور، و عدل و تعدیل تمام‏‎ ‎‏دستگاههای دولتی است. و این در وقتی که عمل شود، دنیا‏‎ ‎‏خواهد دید که چیست.(63)‏

‏‏16 / 8 / 57‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادی جناحها‏

‏‏جناحهای سیاسی در آنجا در اظهار عقاید خود آزادند.(64)‏

‏‏21 / 9 / 57‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‎

‏‏سلب آزادی در رژیم گذشته‏

‏‏به تصدیق خود شما‏‎[1]‎‏ خاندان پهلوی یعنی شاه و پدرش بیش از‏‎ ‎‏پنجاه سال است که با دیکتاتوری بر ایران حکومت می کنند، و با‏‎ ‎‏پشتیبانی قدرتهای استعماری از هیچ جنایتی به ملت ایران دریغ‏‎ ‎‏نکرده اند. ذخایر کشور، مخصوصا نفت را در اختیار اجانب‏‎ ‎‏گذاشته اند. هرگونه فریاد آزادیخواهی و اعتراض به دیکتاتوری را‏‎ ‎‏با سرنیزه خاموش کرده اند. قتل عامهای مکرری در این پنجاه سال‏‎ ‎‏به دست این دودمان انجام شده است. آزادی به تمام معنی از مردم‏‎ ‎‏سلب شده است. هیچ گاه مردم حق انتخاب نداشته اند. گویندگان‏‎ ‎‏و نویسندگان کشته شده اند و یا زندانی هستند و یا ممنوع از گفتن و‏‎ ‎‏نوشتن. مطبوعات را از نوشتن حقایق محروم کرده اند و در یک‏‎ ‎‏کلمه، تمامی مبانی بنیادی و دموکراسی را نابود کرده اند، که تمامی‏‎ ‎‏این واقعیتهای تلخ را در یک سال اخیر، هم شاه و هم اطرافیانش‏‎ ‎‏اعتراف کرده اند.(65)‏

‏‏23 / 9 / 57‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏به دست گرفتن سرنوشت خود‏

‏‏عقل این است، حقوق بشر این است که سرنوشت هر آدمی به‏‎ ‎‏دست خودش باشد، هر ملتی سرنوشتش به دست خودش باشد،‏‎ ‎‏این صحیح؛ ملت ایران حالا سرنوشتش باید به دست خودش‏‎ ‎‏باشد؛ الآن اگر بخواهد یک کسی را تعیین کند برای وکالت، تعیین‏‎ ‎‏کند برای ریاست جمهور، حق دارد که خودش قرار بدهد.(66)‏

‏‏1 / 11 / 57‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‎

‏‏جلوگیری از فساد ‏

‏‏ما جز از فساد، جلوگیری از هیچ چیز نمی کنیم. آزادند مردم.(67)‏

‏‏8 / 11 / 57‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏فداکاری برای کسب آزادی ‏

‏‏خونهای جوانهای ما برای این جهات ریخته شده؛ برای اینکه‏‎ ‎‏آزادی می خواهیم ما. ما پنجاه سال است که در اختناق‏‎ ‎‏به سر بردیم. نه مطبوعات داشتیم، نه رادیو صحیح داشتیم، نه‏‎ ‎‏تلویزیون صحیح داشتیم؛ نه خطیب می توانست حرف بزند، نه‏‎ ‎‏اهل منبر می توانستند حرف بزنند، نه امام جماعت می توانست‏‎ ‎‏آزاد کار خودش را ادامه بدهد؛ نه هیچ یک از اقشار ملت کارشان‏‎ ‎‏را می توانستند ادامه بدهند. و در زمان ایشان هم همین اختناق به‏‎ ‎‏طریق بالاتر باقی است و باقی بود. و الآن هم باز نیمه حشاشه او که‏‎ ‎‏باقی است، نیمه حشاشه این اختناق هم باقی است.(68)‏

‏‏12 / 11 / 57‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏محدودیت آزادی در زمان سابق ‏

‏‏اگر در زمان سابق بود، شما امکان نداشت که بیایید و اینجا بنشینید‏‎ ‎‏و با من صحبت بکنید. آقا‏‎[2]‎‏ امکان نداشت که بیایند در اصفهان با‏‎ ‎‏شما تماس بگیرند؛ امکان نداشت که شما بتوانید یک کلمه حرف‏‎ ‎‏بزنید، یک احقاق حقی بکنید. فورا شما را می گرفتند و می بردند‏‎ ‎‏به زندانها، و با آن حبسها و با آن بساط. خوب، این حبسها شکسته‏‎ ‎‏شد. چی می خواهد بشود؟ این حبسها همه خراب شد و از بین‏‎ ‎‏رفت؛ و حالا جز آن اشخاصی که خائن هستند و به شما خیانت‏‎ ‎‏کردند کسی دیگر تو حبس نیست. این «چه شد» یعنی چه؟ خوب،‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏همین شده است که حالا ما آزادانه نشسته ایم با هم صحبت‏‎ ‎‏می کنیم. شما آزادانه در هر جا دلتان می خواهد صحبت می کنید و‏‎ ‎‏حرفهایتان را می زنید؛ روزنامه ها هم ولو مزخرفات هم‏‎ ‎‏می نویسند، لکن آزادانه دارند می نویسند، و درِ حبسها بکلی بسته‏‎ ‎‏شد.(69)‏

‏‏23 / 2 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادی، پیامد انقلاب اسلامی ‏

‏‏شما را آزاد کردیم. آزادید حالا تا خودتان کار کنید. شما آن وقت‏‎ ‎‏در قید بودید، در حبس بودید، و هر روز یک مأموری بالای سرتان‏‎ ‎‏می آمد و تحکم بر شما می کرد و یک کلمه اگر می گفتید به حبس‏‎ ‎‏می رفتید، این الآن از سر شما برداشته است و شما راحت‏‎ ‎‏شدید.(70)‏

‏‏30 / 2 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادی، بهترین نعمت ‏

‏‏الآن شما بحمدالله آزادی را، که بهترین نعمتهای الهی است، به‏‎ ‎‏دست آوردید. الآن اینجا مطمئن هستید که بلند بشوید بروید‏‎ ‎‏بیرون، نمی آیند شما را بگیرند، شما را ببرند، که چرا رفتید آنجا‏‎ ‎‏اجتماع کردید. اگر چند وقت پیش از این بود، ‏‏[‏‏در‏‏] ‏‏یک همچو‏‎ ‎‏اجتماعی الآن ساواکیها ریخته بودند و همه تان را گرفته بودند و‏‎ ‎‏برده بودند. ما را هم، ما را هم چه کرده بودند. حالا بحمدالله اینها‏‎ ‎‏دیگر نیست در کار. الحمدلله که دست آنهایی هم که غارتمان‏‎ ‎‏می کردند، آنها هم دستشان کوتاه شد. آنان را دستشان را هم‏‎ ‎‏بریدند. بنابراین، ما الآن سنگری را که پیش بردیم: یکی دست این‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏چپاولگرها را کوتاه کردیم. و یکی آزادی برای خودمان تهیه‏‎ ‎‏کردیم. استقلال داریم و آزادی.(71)‏

‏‏30 / 2 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادی، امانت الهی ‏

‏‏ما تاکنون آزادی را به دست آوردیم؛ همه الآن آزادانه از محل‏‎ ‎‏خودتان آمدید و با هم ملاقات می کنیم که قبل از این همچو آزادی‏‎ ‎‏برای شما نبود؛ برای ما هم نبود. ما الآن آزاد هستیم؛ آزادی یک‏‎ ‎‏نعمت بزرگ الهی است؛ آیا در این موقع که آزاد هستیم، ببینیم که‏‎ ‎‏از این آزادی آیا سوء استفاده می کنیم یا استفاده مشروع؟ آزادی‏‎ ‎‏یک امانت الهی است که خداوند نصیب ما کرد؛ آیا این امانتی که‏‎ ‎‏خدای تبارک و تعالی به ما داد و ما را آزاد کرد، با این آزادی چه‏‎ ‎‏می کنیم؟ آیا آزادی را صرف صلاح ملت و اسلام می کنیم؟ یا‏‎ ‎‏آزادی را صرف جهاتی که برخلاف مسیر نهضت و برخلاف‏‎ ‎‏رضای خداست؟(72)‏

‏‏11 / 3 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏حفظ امانت خدا‏

‏‏الآن ما همه در بوته امتحان گذاشته شدیم. قشرهای ملت ـ همه ـ از‏‎ ‎‏روحانیون گرفته است تا دانشگاهی، از نیروی هوایی گرفته است تا‏‎ ‎‏نیروی زمینی، و تا نیروی دریایی، بازارهای اسلام، سرحدات‏‎ ‎‏اسلام، عشایر ایران، همه ما الآن آزادیم و در تحت امتحان.‏‎ ‎‏خداوند ما را با این نعمت امتحان خواهد کرد. اگر ما آزادی را در‏‎ ‎‏مسیر خودش، برای صلاح ملت، برای صلاح اسلام، در خدمت‏‎ ‎‏کشور، از این آزادی استفاده کردیم، از امتحان درست بیرون‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏آمده ایم؛ و اگر خدای نخواسته آزادی را صرف کردیم برخلاف‏‎ ‎‏مسیر ملت و اسلام، حالا که آزاد شدیم خودمان را به هرج و مرج‏‎ ‎‏بکشیم، حالا که آزاد هستیم به زیردستان خودمان ظلم کنیم، حالا‏‎ ‎‏که آزاد هستیم برخلاف نظامات اسلامی و برخلاف نظامات ملی‏‎ ‎‏عمل کنیم، هرج و مرج بپا کنیم، چون آزاد هستیم تحت هیچ قاعده‏‎ ‎‏نباشیم، تحت هیچ یک از قواعد اسلامی و ملی نباشیم، اگر اینطور‏‎ ‎‏باشد، آزادی را صرف کردیم برخلاف مسیر ملت و برخلاف‏‎ ‎‏مسیر اسلام. توجه داشته باشید که از این امتحان آبرومند بیرون‏‎ ‎‏بیاییم. اگر منِ طلبه وقتی آزاد شدم، به رفقای خودم، به‏‎ ‎‏زیردستهای خودم، به دوستان خودم تعدی کردم، برخلاف مسیر‏‎ ‎‏نهضت عمل کردم، برخلاف مسیر ملت عمل کردم، من به این‏‎ ‎‏آزادی که خدای تبارک و تعالی داده است خیانت کرده ام. اگر شما‏‎ ‎‏برادرهای نظامی من هم حالا که آزادی پیدا کردید بخواهید از این‏‎ ‎‏آزادی سوءاستفاده کنید، برخلاف مسیر ملت، برخلاف مسیر‏‎ ‎‏کشور، عمل بکنید، برخلاف نظامات مقرره عمل بکنید، شما هم‏‎ ‎‏مثل من از این امتحان بیرون نیامدید، و خدای نخواسته خیانت‏‎ ‎‏کردید. امانت خدا را حفظ کنید. به امانت خدا خیانت نکنید.(73)‏

‏‏11 / 3 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏استفاده از آزادی برای صلاح ملت‏

‏‏شما آزادید؛ آزادی را صرف کنید در صلاح ملت، در صلاح‏‎ ‎‏کشور. و آزادی برای این نیست که هرکس هر کاری می خواهد‏‎ ‎‏بکند. قاچاق فروشی بکند، گرانفروشی بکند، سرحدات را به هم‏‎ ‎‏بزند، نظام را به هم بزند؛ جهات مقررات ملی و دولتی و اسلامی‏‎ ‎‏را ملاحظه نکند. معنای آزادی این نیست. آزادی در حدود‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏مقررات است. مقررات را باید حفظ کرد. کسی حق ندارد به شما‏‎ ‎‏تعدی بکند؛ شما آزادید، و کسی حق ندارد شما را محدود کند؛‏‎ ‎‏لکن مقررات را باید همه حفظ بکنیم. من که در اینجا هستم و شما‏‎ ‎‏که در سرحدات هستید باید مقررات را حفظ بکنیم؛ باید نظامات‏‎ ‎‏را حفظ بکنیم؛ باید جهاتی که مقرر شده است برای ما و شما همه‏‎ ‎‏حفظ بکنیم، تا ان شاءالله این کشور را به سامان برسانیم.(74)‏

‏‏11 / 3 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏سوء استفاده از آزادیهای ابتدای انقلاب ‏

‏‏در مملکت ما هم وقتی که این فتح بزرگ به دست شما زنها و‏‎ ‎‏مردهای محترم انجام گرفت، همه چیز را آزاد گذاشتند: تبلیغات را‏‎ ‎‏آزاد گذاشتند، مکتبها را آزاد گذاشتند به طوری که در این چند ماه‏‎ ‎‏تقریبا حدود دویست تا شاید گروههای مختلف اظهار وجود‏‎ ‎‏کردند! حتی کمونیستهایی که فاسد و مفسدند اظهار وجود کردند.‏‎ ‎‏لکن بعد از آن که ما احساس بکنیم که اینها اظهار وجودشان فقط‏‎ ‎‏برای تبلیغ نیست، فقط برای این نیست که می خواهند مکتب‏‎ ‎‏خودشان را عرضه کنند، بلکه مسئله، مسئله توطئه است.(75)‏

‏‏27 / 5 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادی در جهت رشد انسان ‏

‏‏این آزادی که الآن برای ملت ما هست، برای زن، برای مرد، برای‏‎ ‎‏نویسنده ها، این آزادی آزادی است در کلیه اموری که این امور به‏‎ ‎‏نفع خود شما هست. شما آزادید بیایید بیرون مطالبتان را‏‎ ‎‏بگویید؛ انتقاد از دولت بکنید؛ انتقاد از هرکس که پایش را کج‏‎ ‎‏گذاشت بکنید. هیچ کس نیست که به شما بگوید چرا. بروید در‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏جهاد سازندگی؛ با ملت خودتان بروید و همراهی کنید آزادید،‏‎ ‎‏می روید می کنید. تمام چیزهایی که در رشد انسان، در رشد‏‎ ‎‏خواهرها و برادرها، و این کودکهای عزیز، دخالت دارد، اینها همه‏‎ ‎‏آزاد هستند.‏

‏‏     آنی که اسلام جلویش را گرفته و آزاد نیست؛ قماربازی است‏‎ ‎‏که تباه می کند ملت را؛ شرابخواری است که تباه می کند ملت را؛‏‎ ‎‏انواع فحشایی که در زمان این مرد جنایتکار بود و فراهم کرده‏‎ ‎‏بودند اسبابش را. اینهاست که در اسلام ممنوع است.(76)‏

‏‏8 / 7 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادی انتقاد در اسلام ‏

‏‏آن که از سرتاسر کشور فریادش در خیابان و در کوچه ها و در‏‎ ‎‏مدارس و در همه جا بلند بود این بود که «استقلال، آزادی،‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی». این سه تا کلمه بر سر زبان همه بود. آن روز،‏‎ ‎‏هیچ فکر دیگر نداشتند جز اینکه این رژیم را ساقطش کنند و‏‎ ‎‏تبدیلش کنند به یک رژیم دیگری، و آزادی به دست بیاورند بعد از‏‎ ‎‏اختناق پنجاه و چند ساله ـ اگر نگوییم دو هزار و پانصد ساله ـ و‏‎ ‎‏استقلال به دست بیاورند که ممالک دیگر آقایی اینجا نکنند و‏‎ ‎‏نیایند و ما را اسیر خودشان بکنند. اصول مسائلی را که ابتدایی؛‏‎ ‎‏یعنی مسائل ابتدایی ملت ما بود این سه تا بود. اینها که می گویند‏‎ ‎‏«انقلاب شد و هیچی نشد»، می گویند این اصولی که اصولِ‏‎ ‎‏خواستِ دستِ اول ملت بود، این نشده است؟ یعنی الآن باز رژیم‏‎ ‎‏سلطنتی است؟ یعنی الآن باز اختناق است؟ یعنی الآن باز‏‎ ‎‏مشاورهای این دولتهای بزرگ در اینجا مشغول کار هستند و‏‎ ‎‏مشغول فعالیت هستند، و دولت ما یا ملت ما تحت سلطه‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏آنهاست؟ خوب، اگر اینها را به شما بگویند، جوابش را شما‏‎ ‎‏خودتان می دهید که نه، اینها الآن حاصل است، این آزادی است که‏‎ ‎‏شما و ما را در اینجا جمع کرده است. شما پنج سال پیش از این‏‎ ‎‏امکان برایتان داشت که در یک همچو جلسه ای بنشینید صحبت‏‎ ‎‏بکنید؟ این آزادی است که شما در بیرون، در هر جا صحبت‏‎ ‎‏می کنید، انتقاد می کنید، از رژیم سابق انتقاد می کنید، از دولت‏‎ ‎‏لاحق انتقاد می کنید، اینها همه آزادی است. هیچ کس هم نمی آید‏‎ ‎‏به شما بگوید که نه، انتقاد نکنید. پس آزادی الآن حاصل است‏‎ ‎‏برای ما یکی از آن چیزهایی که ملت ما فریاد می کرد برایش، به‏‎ ‎‏دست آورده.(77)‏

‏‏16 / 8 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏انتقاد اساس آزادی ‏

‏‏در رژیم سابق، کسی قدرت حرف زدن نداشت، کسی قدرت‏‎ ‎‏انتقاد نداشت. یک کلمه انتقاد با نابودی او تمام می شد. یک قلم که‏‎ ‎‏یک نصف سطر در انتقاد می نوشت نابودش می کردند. حالا راه‏‎ ‎‏انتقاد باز است، همه می آیند انتقاد می کنند، همه از دولت انتقاد‏‎ ‎‏می کنند، همه از هر چیزی که صحیح نیست انتقاد می کنند، ارشاد‏‎ ‎‏می کنند. چطور حالا با آن وقت، مِثل هم است؟(78)‏

‏‏17 / 8 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آزادیهای اوایل انقلاب ‏

‏‏هر جا که شما ملاحظه کنید که یک انقلابی واقع شده است و یک‏‎ ‎‏کودتایی واقع شده، یک چیزی واقع شده، درِ کشورشان را به‏‎ ‎‏خارج بستند، همه فرودگاهها را ممنوع کردند، تمام مطبوعات را‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏قدغن کردند که نباید منتشر بشود و برای مردم اختناق پیش‏‎ ‎‏آوردند. اختناق فوق آن اختناقهایی که سابق بوده. و گاهی در‏‎ ‎‏بعضی شان به مجردی که این پیروز شده، قتل عام ایجاد کردند.‏‎ ‎‏شروع کردند به کشتن مردم. هر که احتمال می دادند که یک چیزی‏‎ ‎‏باشد می کشتند. نه اینکه یک کسی را، یک شهر را قتل عام‏‎ ‎‏می کردند. و انقلاب ما از باب اینکه اسلامی بود، از باب اینکه از‏‎ ‎‏ملت بود، انقلابی نبود که یک قدرتی به یک قدرت غلبه کند، یعنی‏‎ ‎‏یک قدرت نظامی به یک قدرت نظامی یک کودتایی شده باشد،‏‎ ‎‏این حرفها نبود. متن نهضت از خود مردم بود. جوشید از خود بین‏‎ ‎‏مردم بین زن و مرد و انقلاب هم اسلامی بود. اسلام اینها را وادار‏‎ ‎‏کرد که یک همچو انقلابی بکنند. همچو انقلاب اسلامی که از متن‏‎ ‎‏ملت بجوشد، دنبالش دیگر این مسائل کم است، هست، اما کم‏‎ ‎‏است. و لهذا دیدید که دنبال این انقلاب، تمام راهها و همه جاها‏‎ ‎‏هم باز بود. هیچ زاید جایی را جلویش نگرفتند. تمام روزنامه ها و‏‎ ‎‏احزاب آزاد شد. آزادِ آزاد، و کشتار نسبت به مردم هیچ نبود در‏‎ ‎‏کار، که آنطوری که آنجا بساط درست می کردند نبود. بله آنهایی که‏‎ ‎‏کشتار کرده بودند گرفتند بعضی شان را محاکمه کردند و بعد از‏‎ ‎‏محاکمه به جزای خودشان رساندند. اما اینطور نبود که همین طور‏‎ ‎‏درو کنند مردم را. یک میلیون جمعیت را بکشند. این حرفها نبود‏‎ ‎‏در کار. و اینطور مسائل در عین حالی که در ایران نبوده است، و‏‎ ‎‏باید گفت ایران آرامترین انقلاباتی که در دنیا واقع شده در ایران‏‎ ‎‏واقع شده.(79)‏

‏‏17 / 10 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‎

‏‏حاکمیت مردم‏

‏‏در ایران اسلامی، مردم تصمیم گیران نهایی تمامی مسائلند.(80)‏

‏‏6 / 3 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏انتقاد یک هدیه الهی ‏

‏‏نباید ماها گمان کنیم که هر چه می گوییم و می کنیم کسی را حق‏‎ ‎‏اشکال نیست. اشکال، بلکه تخطئه، یک هدیه الهی است برای‏‎ ‎‏رشد انسانها.(81)‏

‏‏16 / 10 / 66‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• . خطاب به خبرنگار روزنامه اونیتا، ارگان حزب کمونیست ایتالیا.
• . اشاره به آقای احمد جنتی.