مخارج ماهانه بیت امام ؛ 20 هزار تومان

‏‏در بیت امام بنده مخارج روزمره منزل امام، دفتر و نیز منزل حاج احمد ‏‎ ‎‏آقا‏‎ ‎‏را‏‎ ‎‏بر عهده داشتم. مخارج منزل حضرت امام توسط آقای حسن ‏‎ ‎‏صانعی ‏‏پرداخت می‌شد. بچه‌ها‏‎ ‎‏می‌رفتند خرید می‌کردند و ماهیانه صورت ‏‎ ‎‏حساب را‏‎ ‎‏به من می‌دادند و پولش را‏‎ ‎‏از من می‌گرفتند. من هم آن ‏‎ ‎‏صورت حساب‌ها‏‎ ‎‏را‏‎ ‎‏جمع می‌کردم و روی یک برگه می‌نوشتم و خدمت ‏‎ ‎‏آقای صانعی می‌دادم، آقای صانعی هم آنها‏‎ ‎‏را‏‎ ‎‏خدمت امام می‌داد و ‏‎ ‎‏بودجه‌اش را‏‎ ‎‏از امام می‌گرفت. امام برای خودشان مشخص کرده بودند ‏‎ ‎‏که خرج ماهیانه منزلشان باید بیست هزار تومان باشد اگر کمتر بود که ‏‎ ‎‏چه بهتر ولی نباید از بیست هزار تومان بیشتر می‌شد.‏

‏‏یک روز از سوی دفتر یک شوفاژکاری به منزل دختر حضرت امام ـ ‏‎ ‎‏همسر آقای ‏‏بروجری ـ رفت و تعمیراتی ‏‏در موتورخانه منزل ایشان انجام ‏‎ ‎‏داد که هزینه‌اش ششصد تومان بود. من آن پول را‏‎ ‎‏پرداخت کردم. چند ‏‎ ‎‏روز بعد هم مبلغ هزار و چهارصد تومان بابت تعمیر ماشین آقای ‏‎ ‎‏انصاری دادم که در حال ماموریت خراب شده بود. دو سه ماهی از این ‏‎ ‎‏قضایاگذشت و من دیدم که پولی به من داده نشد. پیش خودم فکر ‏‎ ‎‏کردم که اگر آن دو حساب را‏‎ ‎‏در برگه صورت حساب ماهانه امام ‏‎ ‎‏بنویسم اشکالی ندارد لذا‏‎ ‎‏آن مبلغ را‏‎ ‎‏در صورت حساب دفتر حضرت ‏‎ ‎‏امام نوشتم و به آقای صانعی دادم. ‏‏آقای‏‏ صانعی آن مبلغ را‏‎ ‎‏به من داد و ‏‎ ‎‏به خدمت امام رفت تا‏‎ ‎‏وجه آن صورت حساب‌ها را از امام دریافت ‏‎ ‎‏کند‏‏.‏

‏
‏‎

‏‏همان روز دیدم که حاج احمد آقا آن صورت حساب را در دست ‏‎ ‎‏گرفته و وارد دفتر شدند و به من گفتند: میریان، این پول را شما‏‎ ‎‏گرفته‌اید؟ عرض کردم: بله. گفتند: این صورت حساب را‏‎ ‎‏شما‏‎ ‎‏داده‌اید؟ ‏‎ ‎‏گفتم: بله. فرمودند: موضوع این دو قلم حسابی که در صورت حساب ‏‎ ‎‏نوشته‌اید چیست؟ گفتم: این هزینه تعمیر شوفاژخانه خواهرتان است که ‏‎ ‎‏من پای حساب امام نوشتم. گفت: خیلی خوب‏‏،‏‏ سپس خدمت امام رفت ‏‎ ‎‏و دوباره برگشت و گفت فلانی‏‏،‏‏امام فرمود یا‏‎ ‎‏برای کسی خرج نکن یا‏‎ ‎‏اگر خرج کردی باید از خودش بگیری از این به بعد هم خرج هر کسی ‏‎ ‎‏را‏‎ ‎‏پای حساب خودش بنویس و من ده شاهی‌اش را‏‎ ‎‏هم ‏‏قبول ندا‏‏ر‏‏م. اگر ‏‎ ‎‏برای من که پسر امام هستم یک عدد نان گرفتی پولش را‏‎ ‎‏از من بگیر و ‏‎ ‎‏آن را‏‎ ‎‏در صورتحساب امام ننویس. این موضوع نشان می‌دهد که امام در ‏‎ ‎‏خرج خانه خیلی دقیق بودند. ایشان با‏‎ ‎‏آنکه رهبری سیاسی‏‏ ـ ‏‏الهی بودند ‏‎ ‎‏و بر کل جریانات انقلاب نظارت داشتند اما‏‎ ‎‏این موضوع سبب نمی‌شد ‏‎ ‎‏که ایشان بر خرج خانه‌شان نظارت نداشته باشند.‏

‏‎