امام وضعیت جسمی شان بهتر شده بود اماپزشک ها گفتند نظر به اینکه آقاباید تحت نظر باشند لذابهتر است ایشان ده ـ بیست روزی در تهران بمانند سپس به قم بروند. آقاخیلی علاقه مند بودند که به قم بروند. آقای رسولی محلاتی چون اهل امام زاده قاسم تهران بود همان جاگشت و در خیابان دربند منزلی را اجاره کرد و روز 12 اسفند 1358 آقا را به آنجا آوردند. آنجا سه طبقه بود طبقه همکف آقایان صانعی و آشتیانی و علمایی که به اصطلاح جوابگوی تلفن بودند از جمله آقای رحمانی،
کتابخاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی (س)صفحه 125
آقای محتشمی، آقامیرزامحمد هاشمی،آقای انصاری و خدا رحمت کند آقای اشراقی بودند. چند نفر هم ما بودیم. در طبقه وسط هم خانم حضرت امام و خانم آقای اشراقی و خانم حاج احمد آقا بودند. طبقه سوم هم حضرت امام. هر طبقه حدود دویست متر مساحت داشت. مالک اصلی آن منزل هم آقای محمدرضا مشرف بود. در همان منزل هم طلبه هابه دیدار امام می آمدند و به اصطلاح جلوی امام رژه می رفتند.
آقا پس از مدتی فرمودند اینجا محیطش طاغوتی است و من اینجا نمی مانم. البته من آن ساختمان دربند رابرای امام مثل زندان موسی بن جعفر(ع) می دانستم هر چند که حضرت امام آن دوران سخت نجف را با آن منزل کوچک آن طور که می گویند سپری کرده و ناراحت هم نبود، ولی اینجامی فرمودند محیطش طاغوتی است و من دارم با طاغوت انس می گیرم و نمی مانم.
کتابخاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی (س)صفحه 126