مجله خردسال 214 صفحه 19

هرکس را یک جور آفریده است. به خـرطوم داده تـا بـا آن آب و غذا را به دهـانش ببـرد. به کوهان داده تـا بتواند چند روز در صحــرا بدون آب و غذا زنـدگی کند. به دندان­هـای قوی داده تا پوست فندق و گردو را بشکند. به گوش­هــای بزرگی داده تـا هر صـدایی را خوب بشنود. به دم بلند داده تا با دمش از شاخه­ای به شاخه­ای بپرد...» به نگاه کرد و از این که کوهان را مسخره کرده بود خیلی خجالت کشید. هم از این که خرطوم را مسخره کرده بود، خیلی ناراحت شد. و از هم عذر خواهی کردند و برای همیشه دوستان خوبی شدند.