مجله کودک 17 صفحه 5

دنیایی از اکلیل و پولک عرفان نظرآهاری ما بچه­ها اهل زمینیم اما زمین دنیای مانیست این یک وجب­دنیای خاکی تاآخرش هم جای ما نیست *** دنیای خالی از گل سرخ دنیای سنگ و سد و دیوار دنیای آدمهای بدجنس گرگ بد و روباه مکّار *** اینجا علی بابا غریبه است اینجا عمو نوروز تنهاست طفلک ننه سرمای قصه در چشم­هایش غصه پیداست *** انگار یک جادوگر پیر با یک عصای سحرآمیز باغ قشنگ قصه­ها را -دنیای ما را-کرده پاییز دنیای ما پر بود از شور از قصۀ شنگول و منگول از بزبز قندی که جنگید با گرگها،با گلۀ غول *** مرغی که تخمی از طلا داشت آن جوجه­های پرحنایی یک قسمت از دنیای ما بود بزهای زنگوله طلایی *** دنیای ماجا میشد انگار در تیلۀ چشم عرسک کاغذ کشی و گوی رنگی دنیای از اکلیل و پولک *** دنیای ما یک روز گم شد در کهکشان راه شیری کاش ای خدا می­شد که آن را تاهیچ وقت از ما نگیری