مجله کودک 34 صفحه 8

شعر دوست با دو خورشید مهربان در چشم محمود کیانوش مادرم، خسته­ای بیا بنشین این همه کار کرده­ای، بس نیست؟ غیر از تو بگو در این خانه ای عزیز همه، مگر کس نیست؟ صبح پیش از تمام ما، بیدار می­شوی، کار می­کنی تا شب با دو خورشید مهربان در چشم با بهار تبسمّی بر لب آخرِ شب که ما همه خوابیم باز هم مادرم تو بیداری ذرّه­ای خستگی نمی­فهمی تو مگر آفریدۀ کاری؟ گاه در طول روز در خانه کاری از ما بخواه مادر جان دل من سوخت بس که مظلومی آه، داری گناه مادرجان! مادرم، من که دخترت هستم باید امروز همدمت باشم شاد باشم اگر تو هم شادی یا که غمناک، از غمت باشم