مجله کودک 80 صفحه 6

گزارش دوست امیر قمیشی جایی که عروسکها هم گریه می­کنند «گزارش اختصاصی دوست از حرم حضرت رقیه (س)» مادر پیری در حیاط حرم زانو زده و با صدای بلند گریه می­کند. کمی جلوتر تعداد زیادی از زایران ایرانی یک گوشه دیگر جمع شده­اند و به یاد دختر سه ساله امام حسین (ع) نوحه­خوانی و عزاداری می­کنند. برای گفتگو به سراغ یکی از زائران می­روم. او می­گوید از شیراز به همراه تعداد دیگری از علاقمندان به حضرت رقیه (س) حدود سه شبانه­روز در راه بوده­اند تا به شهر دمشق رسیدند. می­گویم از اینکه بعد از سه شبانه روز سفر و سپری کردن کیلومترها راه سعـادت زیارت حضـرت رقیه (س) نصیبتان شده است، چـه احساسی دارید؟ پاسخ می­دهد: «آنقدر خوشحالم که هنوز باور نمی­کنم سعادت زیارت دختر باوفا و مظلوم امام حسین (ع) نصیبم شده است و از حضرت رقیه (س) می­خواهم تا میدان «مَرجَع» یکی از میدانهای بزرگ شهر دمشق پایتخت کشور سوریه است. از این میدان بزرگ که چند سالی است نام آن به میدان «شهدا» تغییر پیدا کرده است، تا حرم حضرت رقیه (س) دختر سه ساله امام حسین (ع)، راه زیادی نیست. از میدان شهدا برای زیارت مزار حضرت رقیه (س) به طرف بازار دمشق جایی که حرم در آنجا واقع شده است، حرکت می­کنیم. عاقبت بعد از کمی پرس و جو از رهگذران خود را به حرم می­رسانم. این اولین باری است که سعادت زیارت دختر رنج کشیدۀ امام حسین (ع) نصیبم می­شود و شاید فرا رسیدن اربعین امام حسین (ع) و یاران باوفایش در کربلا فرصت خوبی باشد تا کمی برای شما از خاطرۀ زیارت این بانوی سه ساله بنویسم.