شعر دوست درخت توت محمود پوروهاب پراز صدای شادی پر از صفایی تومیزبان خوب پرندههایی سفره کوچک تو همیشه باز است و بوی توتهایت چه دلنواز است ببین دوتا پرنده خانم و آقا، رسیدهاند از راه بگو: «بفرما!»
