مجله کودک 98 صفحه 7

انقلاب شد، لطفا کمی بیشتر در مورد سابقه مبارزاتی ایشان برایمان توضیح بدهید. شهید رجایی دو نوع سابقه مبارزاتی دارند، یکی مبارزه تربیتی که از طریق تربیت دانشآموزان و ظلمستیز بارآوردن آنها انجام میشد، و یکی هم مبارزات تشکیلاتی، که در پوشش یکی موسسه فرهنگی به نام «رفاه» به همراه شهیدان بزرگوار باهنر، بهشتی و تعداد دیگری از همرزمانشان انجام میدادند. البته بد نیست بگویم که شهید رجایی در همین راه بارها دستگیر و توسط دژخیمان رژیم گذشته شکنجه شدند. سالها بعد، وقتی که ایشان به عنوان نماینده کشورمان در سازمان مللمتحد سخنرانی میکردند، آثار این شکنجهها را به عنوان سند ظلم و ستم حکومت پهلوی و مظلومیت مردم ایران، به روسای سایر کشورها نشان دادند. بعد از پیروزی انقلاب و در دورانی که شهید رجایی شغلهای مهمی مثل وزارت یا نخستوزیر و ریاستجمهوری را به عهده داشتند، شما باز هم با ایشان ارتباط داشتید؟ بله، من در زمان وزارت آموزش و پرورش شهید رجایی، مشاور ایشان بودم. در دوران نخستوزیری و ریاست جمهوری ایشان هم به عنوان معاون وزیر کشور دولت این شهید عزیز انجاموظیفه میکردم. در روز شهادت ایشان هم اولین نفری بودم که به همراه خانواده شهید، پیکر مطهرشان را در محل شهادتشان شناسایی کردم. زندگی و رفتار شهید رجایی در زمانی که به عنوان یک مقام بلندپایه مشغول به کار بودند، با دوران معلم بودنشان چقدر تفاوت داشت؟ شهید رجایی حتی در دوران ریاست جمهوریشان هم فقط یک رئیس جمهور نبود. او همیشه خود را یک معلم میدانست و در هر رفتارش یک درس بزرگ نهفته بود. به طور مثال حتی در دوران نخستوزیری و ریاست جمهوری، شهید رجایی در صف نان میایستادند و به همراه سایر مردم نان و سایر مایحتاج منزلشان را به نوبت تهیه میکردند. بیتوجهی شهید رجایی به دنیا کمنظیر بود و هیچوقت هم پست و مقام، ایشان را مغرور نکرد.