سالها گذشت تا این که بشر به اهمیت روزافزون دستگاههای خودکار آگاه شد.
دستگاههای جدید «اُتوماتون» نام گرفتند. آنها دیگر از یک وسیله تفریحی، جای خود را به ابزاری نسبتاً مهم داده بودند. مثلاً «پیرژاکی» صنعتگری بود که پسرکی قلم به دست ساخته بود. این پسر مکانیکی میتوانست قلم را وارد دوات کند و نامه بنویسد. هرچند نامههای این پسر مصنوعی، خوانا و از روی آگاهی نبود، امّا باعث شد تا نیروی تخیّل کسانی که او را میدیدند،برانگیخته شود.
اما یک اتفاق باعث شد تا بشر توجه خود را به نیروی الکتریسیته در حرکتدادن آدمهای مصنوعی جلب کند. یک روز «گالوانی» فیزیکدان مشهور در حال کار با الکتریسیته بود. در کنار او ماهیچههای پای چند قورباغه نیز قرار داشت. ناگهان جرقة الکتریکی از سیمهایی که گالوانی با آنها کار میکرد، به صورت تصادفی به ماهیچهها برخورد کرد. ماهیچهها انگار که در بدن جانور قرار دارند، شروع به تکان خوردن کردند. این رویداد باعث شد تا انسان به فکر نیروی الکتریسیته در حرکتدادن اعضاء بیفتد. داستان علمی - تخیلی فرانکشتاین که شاید آن را خوانده باشید از همین اتفاق منشاء گرفت. فرانکشتاین هیولایی تخیّلی بود که در آزمایشگاهی که وسایل الکتریکی زیاد در آن وجود داشت، ساخته شد.
اما امروزه، دنیای روباتها و زندگی مصنوعی پیشرفت زیادی کرده است. پس از ساخت و رواج رایانهها، سرعت این پیشرفت بسیار بیشتر شده است. البته دیگر ظاهر شبیه انسان در مورد روباتها اهمیتی ندارد. مثلاً روباتهایی ساخته شدهاند که در صنایع، به انجام کارهای دقیق و پرخطر مشغولند. برای انجام این کار، نیازی به شباهت ظاهری آنها با انسان نیست.
اندازه روباتها نیز روز به روز کوچکتر و کارایی آنها بیشتر میشود. مثلاً شرکت یونیمیشن روباتی ساخته که میتواند کار ظریفی مانند عوضکردن لامپ را انجام دهد،در حالی که این موجود مصنوعی 50 کیلوگرم بیشتر وزن ندارد.
امروزه انسان در حال فکرکردن برای ساخت موجودی مصنوعی با حواس انسانی است که بتواند بوها، مزهها و… را درست مثل ما درک کند. راستی اگر روزی بتوانیم با یک روبات دوست شویم و با او به گفتگو بپردازیم، آیا او را سزاوار دوستی و محبت خواهیم یافت؟
مجلات دوست کودکانمجله کودک 112صفحه 15