بنده به امام عرض کردم که آیا احتمال نمی دادید که مذاکره و ملاقاتتان مؤثر باشد؟ ایشان در پاسخ فرمودند: قصد آنهاحلّ مشکل نبود، بلکه می خواستند بگویند که خمینی با شاه ملاقات کرد و اختلافاتشان را حل کردند و سپس این را از رسانه های گروهی اعلام می کردند و ما راهی برای تکذیب آن نداشتیم.
*در روزهایی که امام در نوفل لوشاتوی فرانسه به سر می بردند، یکی از رسانه های گروهی آمریکا، از امام پرسید که چگونه است شما در اینجا جمله یا اعلامیه ای را صادر می کند و فردا در سراسر ایران مطلب منتشر شده است؟ امام پاسخ فرمودند: من برای ملّتم پشتیبان هستم و ملت مسلمان ایران، خادم و پشتیبان خود را دوست دارد.
*امام در سیاست بسیار محکم و غیر قابل نرمش بودند. ایشان در اوایل شروع نهضت در سال 1341 می فرمودند: «اگر اعلامیه ای را توقیف می کنند و طرف را بازداشت می نمایند، ما باید خود اعلامیه مان را روی دست بیندازیم و به مردم بدهیم.» ایشان تمام مطالب اعلامیه ها را خود از اول تا آخر می نوشت و کم اتفاق می افتاد که قلم خوردگی داشته باشد.
*از امام در سال 1366 هجری شمسی طی نامه ای به حاج سید احمد خمینی می نویسند:
پسر عزیزم...
تو و همه می دانید که در نظامی واقع هستید که به یُمن [برکت] قدرت الهی و توفیق او... و دعا و تأئید حضرت بقیه الله. و ملت انقلابی ایران. که جانم فدای یک یک آنها. دست رد به سینه همه قدرت های شیطانی زده است.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 119صفحه 23