
لغت نامۀ قرآنی
حرف:«ث»
ثَواب
ثَواب،به معنای «پاداش»،«نعمت»،«مُزد»،«بهره» وفایده
است.این کلمه را در قرآن مجید زیاد میبینیم.در بعضی جاها
کنار کلمۀ «دنیا» آمده:«ثوابالدّنیا»؛که منظور از آن،پاداش،
مزد،یا نتیجۀ دنیایی است.در بعضی جاها هم کنار کلمۀ »آخره»
آمده:«ثواب الاخره»؛که منظور از آن،پاداش وبهرهای است
که در جهان دیگر(اخرت) به ما میدهند.قرآن به ما میگوید:
ثواب دنیا وثواب آخرت با هم جمع نمیشوند:هر کس به دنبال
ثواب دنیا باشد،از ثواب آخرت محروم می-شود:برای به دست
آوردن ثواب آخرت،باید از ثواب دنیا گذشت،باید سخت کار
وکوشش کرد و سختیها را تحمّل کرد،وباید فقط برای خدا
کار کرد.ثواب آخرت،از ثواب دنیا خیلی بزرگتر،شیرینتر و
زیباتر است و نعمت بیپایان است که هرگز تمام نمیشود.
این کار درستی است زیرا هوای ایران گرم و خشک
است و این وضع طبیعی بر مردم اثر میگذارد و نباید
توقع داشت کودکان در کمتر از شش سال،فکر و مغز
خود را برای آموختن مطالب جدی صرف کنند.»
مجلات دوست کودکانمجله کودک 152صفحه 17