مجله کودک 154 صفحه 17

دری به باغ بهشت محمدعلی دهقانی « روزه » همۀ اعضا در حال عبادت شیرین ترین حال یک آدم روزه دار، موقعی است که احساس کند تمام اعضای بدنش روزه هستند. یعنی زبانش. چشم هایش، گوش هایش، دست هایش، پاهایش و ... همه و همه روزه دار باشند. چشم آدم روزه دار به هر تصویر و منظره ای نگاه نمی کند. شاید آن نگاه، او را به گناه بکشاند. گوش های آدم روزه دار هر صدایی را نمی شنود، شاید آن صدا، دعوت به کاری زشت و ناپسند باشد که خدا را به خشم می آورد. همین طور پاهای آدم روزه دار، او را به هر مکانی نمی کشاند، شاید آن مکان برای گناه و نافرمانی آماده شده باشد ... مهّم تر از همۀ این ها، دل آدم روزه دار است، که باید روزه باشد. چون جای همۀ هوس ها، میل ها و وسوسه ها، دل است. پس باید آدم روزه دار خیلی مواظب دلش باشد، تا خواسته های رنگارنگ دلش، او را به گمراهی و ناسپاسی نکشاند. اگر دل انسان روزه باشد، بقیۀ اعضا هم خودبخود از فرمان خدا اطاعت می کنند. لغت نامۀ قرآنی حرف : « ج » جاهل « جاهل » به معنای « نادان » است. این کلمه، از ریشۀ « جهل » به معنای « نادانی » گرفته شده است. در مقابل جاهل، کلمۀ « عالم » قرار می گیرد، که معنای آن « دانا » است. قرآن مجید، کتابی است که برای مبازره با جهل (نادانی) بر پیامبر ما نازل شده است، و به همین سبب همه جا از جهل و نادانی به بدی یاد می کند و ریشۀ بیشتر بدبختی ها و مشکلات انسان ها را در جهل و نادانی می داند. جهل و نادانی چند درجه (مرتبه) دارد. بدترین و خطرناک ترین نوع جهل، آن است که شخص جاهل، حقیقت خداوند، و بزرگی و عظمت او را نادیده بگیرد و به راه کفر یا شرک برود. « ابوجهل » و « ابولهب »، نمونۀ کامل چنین آدمهای جاهلی بودند. یک خودروی آب پاش، توانایی ذخیره 1365 لیتر آب را دارد. این مقدار آب برای حمام کردن به مدت 3 ساعت یک فرد مناسب است !