حکایت بندهای صالح
در زمان دولت شریف امامی، کشتار بیرحمانه
مردم در میدان شهدای تهران (ژاله سابق) در روز جمعه
هفدهم شهریور ماه 1357 اتفاق اتفاد. ناتوانی رژیم
شاه در آرام کردن اوضاع به خوبی معلوم بود. تصمیم
رژیم پهلوی این بود که در تهران و یازده شهر بزرگ
کشور، حکومت نظامی اعلام کنند تا به این وسیله بر
اوضاع مسلط شود. اما از سوی دیگر، با رسیدن پیامهای
امام به مردم، هیچکس اعتنایی به حکومت نظامی نکرد
و تظاهرات، حالت شبانهروزی به خودگرفت. در تمام
کشور فریادهای الله اکبر، مرگ بر شاه و درود بر
خمینی در همه ساعات به گوش میرسید. صدای رگبار
گلولهها که از مسلسلهای نظامیان شاه، شلیک میشد
نیز قطع نمیشد.
امام نهضت را بر پایه یک انقلاب فرهنگی هدایت
میکرد. ایشان به انقلاب و تحول اجتماعی به وسیله
خود مردم تاکید داشت. به عقیده امام، مبارزه حزبی
و نبرد مسلحانه بدون پشتوانه مردم، در شرایط آن
روز ایران، بینتیجه بود. امام معتقد بود که اگر آمریکا
قصد کودتای نظامی علیه نهضت مردم مسلمان ایران
را داشت در آن هنگام، بسیج نظامی و جهاد مسلحانه
عمومی معنی پیدا میکرد.
پایگاه اصلی جمع شدن و حرکت مردم در جریان
انقلاب، مسجدها و مراکز مذهبی بودند. شعارهایی
که مردم سر میدادند نیز از دل دین و رهنمودهای
امام گرفته شده بود. در گرما گرم انقلاب، امام روش
موفقی را برای پیشبرد نهضت ارائه دادند. دعوت مردم
به اعتصاب و گسترش آن درهمه نهادها و ادارات، شیوه
مبارزهای بود که امام در آن مقطع از انقلاب برگزیدند...
(ادامه دارد)
تجهیزات نیمهزنجیردار
نام خودرو: 250 sdkfz
نام کشور سازنده: آلمان
تعداد خدمه: 6 نفر
وزن: 5300 کیلوگرم
نوع اسلحه: مسلسل 7 میلیمتری 34 MG
موتور: مای باخ 6 سیلندر
حداکثر سرعت: 65 کیلومتر در ساعت
مجلات دوست کودکانمجله کودک 187صفحه 4