دنیا و ماورای دنیا

‏‏دنیا و ماورای دنیا‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏دار تغییر و فنا و سرای ثبات و بقا‏

‏‏عالم دنیا پست ترین عوالم است و دار فنا و زوال و تصرم و تغیر‏‎ ‎‏است و عالم هلاک و نقص است، و عوالم دیگر که بعد از موت‏‎ ‎

‎

‏‏است هر یک باقی و ابدی و دار کمال و ثبات و حیات و بهجت و‏‎ ‎‏سرور است.(153)‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏ماورای دنیا، نورمطلق‏

‏‏همه عالَم، دنیاست و آن طرفش ماورا و ماورای آن طرف نور‏‎ ‎‏مطلق.(154)‏

‏‏21 / 4 / 59‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏بهشت، ماورای دنیا‏

‏‏دنیـا و هرچه در آن است جهنّم است که بـاطنش در آخر سیر‏‎ ‎‏ظاهر شود و ماورای دنیا تا آخر مراتب بهشت است که در آخر‏‎ ‎‏سیر پس از خروج از خدر طبیعت ظاهر شود و ما و شما و همه یا‏‎ ‎‏حرکت به سوی قعر جهنّم می کنیم یا به سوی بهشت و ملأ‏‎ ‎‏اعلا.(155)‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ماورای دنیا، منظور رحمت الهی‏

‏‏در حدیث است که ‏‏إِنَ الله َ تَعالی مَا نَظَرَ إلَی الدُّنْیا ـ یا إلی الطبیعة ـ مُنذُ خَلَقَها‏‎ ‎‏نَظَرَ رَحمَةٍ؛‏‎[2]‎‏ نه اینکه این جزء رحمت نیست لکن نظر به ماورای این‏‎ ‎‏عالم است، به ماورای این طبیعت است.(156)‏

‏‏13 / 4 / 58‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• . «خداوند به دنیا [یا عالم طبیعت]، از آن زمان که آن را آفرید، نظر رحمت نفرموده است». در روایت آمده است: «فَما لَها عِندَاللّه ـ عَزّ وَ جَلَّ ـ قَدرٌ وَ لا وَزْنٌ، وَ لا خَلْقَ فیما بَلَغَنا خَلْقا أَبْغَض اِلَیْهِ مِنْها، وَ لا نَظَرَ اِلَیْها مُذْخَلَقَها؛ پیش خداوند ـ عزّوجلّ ـ دنیا را ارج و بهایی نیست، و خدای تعالی بین موجوداتی که آفریده و خبر آن به ما رسیده، موجودی نیافریده است که پیش او، از دنیا مغبوضتر باشد، و خداوند از وقتی که دنیا را آفریده در او نظر نکرده است»؛ بحار الانوار؛ ج 70، ص 110، کتاب الایمان و الکفر، باب 122، ح 109.