حساسیت در حضور بموقع
آن موقع در قم از تاکسی و اتوبوس خبری نبود فقط درشکه به تعداد کم بود. افرادی که برای رسیدن به درس ایشان ناگزیر بودند یک ساعت پیاده حرکت کنند، آنها از استاد آموخته بودند که در راه وقت را با بحث کردن با همدرس خود پشت سر بگذارند. درس صبح امام ساعت هشت شروع می شد. آنقدر در مورد وقت حساسیت داشتند که اگر کسی می خواست در راه با معظم له صحبت کند،
کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 116
نمی توانست ایشان را متوقف سازد که ایشان دیرتر به مقصد برسند. همانطور که حرکت می کردند، پاسخ سؤالهارا می فرمودند.
* * *
کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 117