از اینکه اشکال کرده اید تقدیر می شود

‏‏از اینکه اشکال کرده اید تقدیر می شود‏

‏‏هرگز آن اوایل حضورم در بحث خارج امام از یادم نمی رود. در آن زمان براثر تشویق‏‎ ‎‏و ترغیب امام بحث معاملات درسهای ایشان را به عنوان قواعد فقهیه می نوشتم.‏‎ ‎‏یک روز بعد از درس، در بین راه خانه و مسجد به ایشان عرض کردم، من یک مقدار‏‎ ‎‏از بحثهای شما را نوشته ام اجازه می فرمایید خدمتتان بیاورم؟ فرمودند: «بله»؛ و‏‎ ‎‏خیلی از این کار من استقبال کردند. در آن موقع من خیلی تعجب کردم که چطور امام‏‎ ‎‏با وجود آن همه کار و گرفتاری نوشتۀ مرا قبول کردند. در حقیقت ایشان با این‏‎ ‎‏برخورد مرا تشویق کرده بودند. بالاخره نوشته را خدمت امام تقدیم کردم. هفت یا‏‎ ‎‏هشت روز بعد، ایشان نوشتۀ مرا بازگرداندند. به رسالۀ من دو صفحه پیوست شده‏‎ ‎‏بود که در آنها دربارۀ نوشتۀ من مطالبی نوشته شده بود. جریان به این صورت بود که‏‎ ‎‏امام نوشتۀ مرا با دقت مطالعه کرده و اشکالاتی را که در آن بیان شده بود دقیقاً بحث‏‎ ‎‏کرده بودند. فرمودند: «از اینکه اشکال نموده اید تقدیر می شود». این برخورد برای‏‎ ‎‏من بسیار خوشحال کننده بود، چرا که حکایت از شدت تواضع ایشان به یک طلبۀ‏‎ ‎‏تازه «درس خارج» رفته داشت. از اینکه امام این همه به من عنایت داشتند، بسیار‏‎ ‎‏خوشحال بودم؛ زیرا ایشان هم مباحث نوشته شده را گرفتند و مطالعه فرمودند: و‏‎ ‎‏هم دو صفحه اشکالاتش را نوشتند و نیز تشویق کردند که ما اشکال کرده بودیم.‏‎[1]‎

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

• )) پابه پای آفتاب؛ ج 3، ص 229.