حجت الاسلام والمسلمین خلیل سروش محلاتی

مرا به حال خود بگذارید

مرا به حال خود بگذارید

‏شناخت بنده از حضرت امام به دوران جوانی ام می رسد. بعضی سالها ایشان در‏‎ ‎‏تابستان به محلات تشریف می آوردند. در حدود سال 1325 به محلات آمدند.‏‎ ‎‏علمای شهر ما که به ایشان اخلاص داشتند، پیشنهاد کردند که مسجدی در‏‎ ‎‏اختیارشان بگذارند تا مردم بهره ببرند. ایشان فرمودند: «مرا به حال خود بگذارید و‏‎ ‎‏به کار خودتان مشغول باشید». چند روزی که از ماه رمضان گذشت، عده ای گفتند:‏‎ ‎‏«حالا که شما نماز جماعت را نپذیرفتید، حداقل جلسه ای تشکیل دهید که‏‎ ‎‏بعضی ها از محضرتان استفاده کنند». بالاخره امام جلسه را پذیرفتند و آن جلسه در‏‎ ‎‏روزهای ماه رمضان، ساعت پنج بعدازظهر در مسجدی واقع در مرکز شهر، برپا شد‏‎ ‎‏و ایشان روی زمین پای ستونی می نشستند و جمعیت دور ایشان حلقه می زدند. در‏

کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 132
‏آن جلسه نکتۀ قابل توجه ای دیدم که از خاطرم محو نمی شود. روز اول علما و‏‎ ‎‏روحانیان پای صحبت ایشان حاضر شدند و ایشان بعد از جلسه فرمودند: «اگر شما‏‎ ‎‏بخواهید شرکت بکنید، من این جلسه را تعطیل می کنم. شما باید مقامتان در‏‎ ‎‏اجتماع محفوظ باشد».‏‎[1]‎

*  *  *

‎ ‎

کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 133

  • )) آرشیو واحد خاطرات.