تحول معنوی از مناجات شعبانیه
هر سال دومرتبه امام راحل یک سخنرانی مفصل در درس داشتند که واقعاً اکثر حاضرین گریه می کردند. همین مسأله مناجات شعبانیه را یادم می آید همانجا نکته هایی را از آن می خواند و معنی می کرد. برای قبل از ماه رمضان در حوزۀ علمیۀ نجف درس تعطیل می شود ایشان یک سخنرانی در اواخر ماه شعبان داشت و یک سخنرانی هم
کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 228
برای اول تابستان که می خواست درس را تعطیل بکند. سخنرانی شان هم جنبۀ نصیحت داشت و در ضمن عین مناجات شعبانیه کلماتی از ائمه اطهار(ع) مطرح می شد. در نجف رسم نبود که مدرسین بزرگ برای تعطیل شدن، این سخنرانی ها را بکنند و طلبه ها را متنبه بکنند. این هم باز خودش یک تحول در حوزۀ نجف شد. مثلاً یادم می آید آن ایامی که سنم خیلی کم بود و قبل از اینکه امام بیاید، مناجات شعبانیه و دعای افتتاح را با دید دیگری می خواندیم. اما وقتی امام مناجات شعبانیه و قطعه هایی از آن را معنا می کرد و نکته های دقیقی که در این مناجات بود مطرح کردند اصلاً ما را متحول کرد. از آن به بعد مناجات شعبانیه، دعای کمیل و دعای صباح را ما با یک دید دیگری می خواندیم. بعد همین سبب شد دقت بیشتری بکنیم. چون این سه تا دعای امیرالمؤمنین(ع) است. خوب واقعاً به سرّ این دعاها پی می برد چون انبوهی از معارف الهی در آن است. از طرفی در حضور ایشان ممکن نبود کسی بتواند غیبت کند. جلسه های درس به گونه ای بودند که هیچ معصیتی در آنها رخ نمی داد.
* * *
کتابسلسلۀ موی دوستصفحه 229