قدرت قلم

‏‏قدرت قلم‏

‏‏یکی دیگر از مزایای مهم حضرت امام، قدرت قلم ایشان بود. قلمی بسیار قوی داشتند.‏‎ ‎‏مخصوصاً در تدریس و نوشتن مطالب علمی، به همۀ ابعاد مسأله توجه داشتند. هر‏‎ ‎‏مسأله ای را که عنوان می کردند، آن را از تمام ابعاد مورد بررسی قرار می دادند، به‏‎ ‎‏طوری که وقتی بحث به پایان می رسید، هیچ نکتۀ ابهام و تاریکی برای کسی باقی‏‎ ‎‏نمی ماند. مثلاً در مسائل فقهی، اگر حدیثی را ذکر می کردند، اول رجال آن حدیث را‏‎ ‎‏کاملاً مورد بررسی قرار می دادند؛ از آن پس، مفاهیم الفاظ حدیث و بعد از آن، گفته های‏‎ ‎‏علما را دربارۀ آن مسأله مورد توجه قرار می دادند؛ بعداً نظر خودشان را ابراز می کردند‏‎ ‎‏و محققانه بحث می کردند که مطالب کاملاً روشن می شد. سبک درس ایشان در فقه و‏‎ ‎‏اصول، که بنده سه سال در آن شرکت کردم، این طور بود که با وسعت نظر بحث‏‎ ‎‏می کردند و تمام ابعاد مسأله را مورد بحث قرار می دادند. این از امتیازات درس ایشان‏‎ ‎‏بود. کتابهایی که خودشان در این زمینه نوشته اند، یا بحثهای ایشان که دیگران آن را‏‎ ‎‏نوشته اند، نشان می دهد که آنچه پیرامون یک مطلب به ذهن علما آمده، فروگذار نشده‏‎ ‎‏است. دقت نظر ایشان خیلی خیلی زیاد بود. مثلاً حاشیۀ ایشان بر «عروه» از حواشی‏
‏‎

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

• )) پابه پای آفتاب؛ ج 4، ص 291.