شریف قنوتی درس خارج را نزد آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی خواند و تا مرتبه اجتهاد پیش رفت. سپس برای تبلیغ و ارشاد و نیز ارائه آموخته های دینی و مذهبی به مردم به پیشنهاد خود از سوی آیت الله گلپایگانی راهی روستای سرنجلک فارس شد. نصرالله مقیمی اهل و ساکن سپیدان درباره انتخاب سرنجلک برای تبلیغ توسط شریف قنوتی چنین می گوید: «در پاییز 1337 در مسافرخانه ای در شیراز، شریف قنوتی با پدرم مرحوم حاج رحمان مقیمی آشنا می شوند. پدرم نشانی منزلمان را به ایشان می دهد. من در آن ایام دوازده سال داشتم. یک روز دیدم درب منزلمان را می زنند. رفتم، دیدم طلبه جوانی است. گفت: منزل آقای مقیمی اینجاست؟ گفتم: بله. گفت: به آقای مقیمی بگویید قنوتی است. پدرم شنید و گفت بفرمایید داخل. شریف قنوتی وارد منزل ما شد. آن روز اتفاقاً پیرمرد مؤمنی به نام مرحوم مشهدی حیات رحیمی اهل روستای سرنجلک در آنجا حضور داشت. ایشان به پدرم گفت امکان دارد که از آقای قنوتی خواهش کنی به روستای ما در منطقه دشمن زیاری فارس بیاید. پدرم این موضوع را به شریف قنوتی پیشنهاد کرد،
کتابشیخ شریفصفحه 16
آقا هم پذیرفتند و به روستای سرنجلک آمدند.»
شریف قنوتی سه سال، از 1337ش تا 1340ش، در روستای سرنجلک فارس به ارشاد مردم آن سامان پرداخت و ضمن آشنا ساختن روستائیان با معارف اسلامی منشأ خیر و برکت برای اهالی آن منطقه گردید. او در طول این سه سال به دنبال فعالیت های سیاسی خود به طور مرتب به بروجرد و قم رفت وآمد می کرد و در جریان اوضاع سیاسی اجتماعی کشور قرار می گرفت و از سوی دیگر با حفظ ارتباطات دوستانه خود با طلبه های دو حوزه علمیه قم و بروجرد مقدمات دعوت از آن ها را برای تبلیغ و ارشاد در روستاهای اطراف سرنجلک فراهم می آورد. شریف قنوتی به دلیل مبارزات و پیشینه سیاسی اش فرد شناخته شده ای برای حکومت بود و طبیعی می نمود که به طور نامحسوس یا آشکارا تحت مراقبت مأموران امنیتی قرار گیرد. او در روستای سرنجلک به برپایی نمازجماعت اقدام کرد و در کار تبلیغ دین تلاش زیادی نمود. و اقدامات و فعالیتهای مذهبی، اجتماعی و سیاسی اش را از محدوده روستای سرنجلک به حوالی و روستاهای اطراف آن جا کشاند و تمام منطقه را تحت پوشش قرار داد. برپایی نمازهای جماعت و آموزش اصول و فروع دین اولین اقدامات شریف قنوتی در منطقه بود: «شریف قنوتی در تمام منطقه به مردم آموزش دین می داد. مردم از اسلام چیزی نمی دانستند. کسانی که تا آن موقع زکات نمی دادند توسط آقای قنوتی زکاتشان را حساب می کردند. بعضی ها هم بودند که به آقا می گفتند به ما
کتابشیخ شریفصفحه 17
زکات تعلق نمی گیرد ولی آقا می فرمود چون شما فقیر هستید زکات گندمتان را جدا کنید و به خانه همسایه بیندازید او هم زکات گندمش را جدا کند و به منزل شما بیندازد. چون هر دو فقیر هستید زکات به شما می رسد. با این کار آقای قنوتی مردم را به دادن زکات عادت می داد و در واقع این خودش یک تمرین دینی بود. از آن سال به بعد خداوند به ما برکت عنایت فرمود و ما هر ساله زکات مالمان را پرداخت می کنیم.»
مساجد و حسینیه ها در روستاها کانون تجمعات دینی و مذهبی مردم بود و شریف قنوتی در مناطق مختلفی که سر می زد به مسجد و یا حسینیه آن منطقه می رفت و جلسات سخنرانی و تبلیغ خود را برگزار می کرد. وی در مراجعات مکررش به مساجد و حسینیه ها احساس کرد برخی از آن ها دارای بافتی قدیمی و کهنه هستند که از نظر ظاهری نیاز به تعمیر دارند. مساجد و حسینیه هایی هم بودند که نیمه کاره مانده بودند و مردمان آن سامان توان اقتصادی چندانی برای ساخت و تکمیل آنها نداشتند یا اینکه مرجعی برای جمع آوری کمک های مردم و بهره برداری از آنها در تکمیل بناهای مذهبی وجود نداشت. شریف قنوتی با درکی صحیح از نقش مهم مساجد در بارور کردن زیرساخت های فکری مردم همت خود را برای تعمیر مساجد و حسینیه های منطقه به کار گرفت. او علاوه بر جذب مشارکت های مردمی اعم از کمک های جنسی، نقدی و حضور در ساخت مساجد به عنوان کارگران داوطلب و بدون مزد با
کتابشیخ شریفصفحه 18
برپایی جلسات قرائت قرآن و نمازهای جماعت و برگزاری انواع مراسم جشن و عزاداری در رونق بخشیدن به مساجد منطقه گامهای مثبتی برداشت. رخشنده رحیمی همسر مرحوم فریدون رنجبر از اهالی سرنجلک که شریف قنوتی مدت زیادی را در اوایل ورود به روستای سرنجلک در منزل آنان اقامت گزیده بود، تلاش شیخ شریف را برای ساخت و تکمیل بنای مسجد روستا اینگونه بیان می کند: «اوایل که آقای شریف قنوتی به سرنجلک آمد در مسجد روستا نماز به جماعت برگزار نمی شد. مسجد روستا هم مسجد کوچکی بود. به همت آقای شریف قنوتی و اهالی مسجد را خراب کرده و به جای آن مسجد بزرگتری ساختند؛ سپس ایشان اقامه جماعت کرد و روضه خوانی نمود و بسیاری از مسائل دینی را به ما یاد داد. در ضمن بعدها هم مسجد دیگری در بالای ده ساخت و مردم را به سوی دین رهبری و هدایت کرد». آرام آرام شریف قنوتی محدوده فعالیت هایش را گسترده کرد و نه تنها منطقه مزبور بلکه بسیاری از مناطق دیگر را هم تحت پوشش تبلیغ امور دینی قرار داد. او در 1338ش هم مدت کوتاهی در حسینیه معروف به کربلایی علی بندر لنگه سخنرانی داشت.
کتابشیخ شریفصفحه 19