برگزاری مراسم جشن ها و عزاداری های ائمه

‏‏بهره گیری مناسب از بزرگداشت مراسم جشن میلاد ائمه و عزاداری های ‏‎ ‎‏گوناگون، به ویژه عزاداری ماه محرم، بهترین روشی بود که شریف قنوتی ‏‎ ‎‏از آن در جهت استمرار حضور معنوی بزرگان دین در زندگی مردم و ‏‎ ‎‏یادآوری مکرر سخنان آن بزرگواران بهره می جست. همین مراسم ‏‎ ‎‏وحدت مردمی و انسجام فکری شرکت کنندگان را به همراه می آورد. به ‏‎ ‎‏اهل بیت اعتقاد خاصی داشت و جشن های خاصی در تولد آن بزرگواران ‏‎ ‎‏برگزار می کرد. مخصوصاً در روز تولد حضرت علی(ع)‏‏ وامام زمان(عج)‏‏ ‏‎ ‎‏کلیه بازارها و مساجد را آذین بندی می کرد و مراسم خاصی می گرفت و ‏‎ ‎‏سخنران های معروف را برای سخنرانی دعوت می کرد. این مراسم و ‏‎ ‎‏جشن ها برای همه چشمگیر بود‏‎.‎

‏‎ ‎‏در ماه محرم بیش از همه، مردم را به وحدت دعوت می کرد و با ‏‎ ‎‏سفارش ها و سخنان خود توانست دسته های عزاداری یکپارچه و ‏‎ ‎‏منسجمی تشکیل دهد. بهره گیری از قیام عاشورا برای دخالت دادن مردم ‏‎ ‎‏در امور دینی و سیاسی یکی از شیوه هایی بود که شیخ از همان ابتدا به ‏‎ ‎‏آن پرداخت. او ضمن آشنا ساختن هر چه بیشتر مردم با اهداف حضرت ‏‎ ‎‏امام حسین(ع)‏‏ در قیام کربلا‏‏، در آماده کردن آن ها برای از جان گذشتگی ‏‎ ‎‏در راه دین نقش مؤثری ایفا می کرد. در عین حال با استناد به احادیث و ‏‎ ‎‏روایات درباره برخی تحریفات واقعه کربلا به مردم هشدار می داد و آن ‏‎ ‎‏واقعه عظیم را به صورت صحیح و درست به مردم توضیح می داد و ‏‎ ‎‏براساس طبع و قریحه شعری نوحه هایی می سرود و برای مردم قرائت ‏‎ ‎‏می کرد. او حتی به نوحه هایی که از سوی مداحان خوانده می شد توجه ‏‎ ‎
‏‎

‏‏او درخصوص دیگر رسوم مردم اردکان‏‏ نیز بر آن بود سنت های ‏‎ ‎‏حسنه تقویت و رسم و سُنن غلط از میان برداشته شود. زمانی که وی در ‏‎ ‎‏اردکان حضور یافت احساس کرد که به هنگام فوت فردی از اهالی، ‏‎ ‎‏بازماندگان آن فرد تا چهل روز به اجبار از مردم پذیرایی می کنند و ‏‎ ‎‏مراسم ختم برگزار می نمایند. وی از این رسم به شدت انتقاد کرد و آرام ‏‎ ‎‏آرام آن را برچید. پس از چندی، هر کسی از دنیا می رفت بازماندگان ‏‎ ‎‏فقط یک روز برایش مراسم ختم می گرفتند و احسان می دادند و تا چهلم ‏‎ ‎‏وی هیچ مراسمی برگزار نمی شد‏‎.‎