یاری به فقرا

‏‏شریف قنوتی در طی سفرهای خود به روستاهای اطراف اردکان‏‏ از ‏‎ ‎‏نزدیک با مشکلات مردم آن روستاها آشنایی می یافت. فقر عمده ترین ‏‎ ‎‏مشکل اهالی آن سامان بود که مردم گریبانگیرش بودند. شریف قنوتی با ‏‎ ‎‏مشاهده این اوضاع در حد توان به یاری رساندن به آنها اقدام می کرد. ‏‎ ‎‏خاطرات نزدیکان و اطرافیان شریف قنوتی حکایت از آن دارد که یاری ‏‎ ‎‏رساندن به فقرا یکی از دغدغه های اصلی شیخ در دوران اقامت وی در ‏‎ ‎‏اردکان بوده است. او بارها به صورت مخفیانه و پنهانی کالاهایی را به ‏‎ ‎‏منزل فقرا و مستمندان می رساند. به اعتقاد حاج جان علی گودرزی‏‏ ‏‎ ‎‏بعضی از فقرا ـ که به تشخیص آقای قنوتی واقعاً در تنگی معیشت بودند ‏‎ ‎‏و از تأمین هزینه های زندگی روزمره ناتوان بودند ـ نزد شریف قنوتی ‏‎ ‎‏حقوق ماهیانه داشتند که پایان هر ماه توسط آقای قنوتی دراختیارشان ‏‎ ‎‏قرار می گرفت.‏‎[1]‎‏ همسرش می گوید که بارها اتفاق می افتاد که او یک ‏‎ ‎‏کیسه آرد به‏‎ ‎‏منزل می آورد و شبانه آن را در بسته های مختلف تقسیم ‏‎ ‎‏می کرد و به درِ منازل فقرا می برد‏‎[2]‎‏ «به یاد دارم که در یکی از سال ها کبک ‏‎ ‎‏فراوانی در اطراف اردکان بود. عده ای از اهالی سی عدد کبک شکار کرده ‏‎ ‎
‏‎

• . مصاحبه با حاج جان علی گودرزی، همان.
• . مصاحبه با فاطمه حکمتی ، همان.
• . مصاحبه با حاج جان علی گودرزی، همان.