از این رو ، هیچ کدام از افراد خانواده روی اعتبار احترام ایشان تکبر نمی کنند . اصلا یادم نمی آید که این مسئله مطرح بوده باشد که ما خانواده ی امام هستیم ویا اینکه پیش آمده باشد که دخترانم خودشان را بگیرند حضرت امام ما را کم نصیحت می کردند از هفت سالگی در تربیت دینی دقت داشتند و می فرمودند بچه ها از هفت سالگی نماز بخوانند ، بچه ها را تشویق به نماز کن ، تا وقتی نه ساله شدند ، عادت کرده باشند . من به ایشان می گفتم: "تربیت های دیگرشان با من ، نمازشان با شما ، شما بگو . من که می گویم ، گوش نمی کنند ."
حضرت امام خود مقید بودند ومی پرسیدند اما همین که بچه ها می گفتند: "نماز خواندم" قبول می کردند وکنجکاوی نمی کردند .
همان اوایل ازدواجمان روزی به من گفتند:
من کاری به کار تو ندارم به هر صورت که میل داری لباس بخر وبپوش . اما آنچه از تو می خواهم این است که واجبات را انجام بدهی و محرّمات را ترک بکنی ، یعنی گناه نکنی .
پسران مصری از کاهنان خواندن و نوشتن را یاد می گرفتند وبر کاغذ هایی به نام پاپیروس آنها را می نوشتند دختران مصری در خانه از مادران خود روش های خانه داری را یاد می گرفتند .
مجلات دوست کودکانمجله کودک 294صفحه 5