مجله کودک 312 صفحه 18

رنگین کمان آن روز « نیوتن » مشغول مطالعه ی درباره ی نور بود . او یک روز آفتابی را برای این کار انتخاب کرده بود . نیوتن به اتاقش رفت . تمام پرده های اتاق را کشید و فقط از میان شکاف باریک روی یکی از پرده ها اجازه داد تا باریکه ای نور به داخل اتاق بیاید . این باریکه ی نور در آن اتاق تاریک می توانست سوالاتی که نیوتن در ذهن خود داشت را پاسخ بدهد . او نور این باریکه را از میان یک قطعه شیشه که آن را به شکل مثلث ، برش داده بود ، گذراند . کمی شیشه ی مثلث شکل را که به آن منشور می گفت را حرکت داد و دو نکته ی جالب برای چند لحظه او را از هر کاری باز داشت . نیوتن با چشمان خود می دید که باریکه ی نور پس از خارج شدن از منشور کمی می شکندو نکته ی دیگر آن که نور بر روی دیوار اتاق به شکل رنگین کمان در می آید . در یک سر این رنگین کمان ، نور قرمز و در سر دیگر آن نور بنفش قرار داشت . رنگ های نارنجی ، زرد ، سبز و آبی هم در وسط این رنگین کمان قرار داشتند . نیوتن دست خود را به سوی دیوار و نورهای رنگی برد . اما نمی توانست رنگ های روی دیوار را لمس کند . این رنگ ها مانند خودِ نور بودند . نیوتن حس می کرد که دست خود را از بین یک روح می گذراند . به همین خاطر به این رنگ ها نام « طیف » را داد . طیف در زبان لاتینی معنای « روح » می دهد . تصویر سیاره ی زمین که توسط ماهواره ی هواشناسی « متئوست » گرفته شده است .