مجله کودک 410 صفحه 14

مریم ، دوست زمین امیر محمد لاجورد یکی وقتی چیپس اش را می خورد شیشه ماشین را پایین می آورد و پلاستیک خالی اش را توی خیابان می اندازد. یکی دیگر این صحنه را می بیند و دلش می گیرد. یکی توی دل کوه یک کنسرو باز می کند و بعد از خوردن محتویاتش آن را به طرف رودخانه ته دره پرت می کند و دیگری در قالب یک تیم پاکسازی کوهستان به جمع کردن زباله های کوه می پردازد. یکی روی تنه درخت یادگاری حک می کند و ... هر کدام از ما رفتارهای خاص خود را داریم. چنین رفتارهایی به این برمی گردد که چقدر محیط زیستمان را درک کرده باشیم و چقدر دوستش داشته باشیم. مریم دانش، یازده ساله و دانش آموز کلاس اول راهنمایی است . او از آن دسته آدم هایی است که زمین را دوست دارد و با کشیدن یک نقاشی موفق شده تا در مسابقات بین المللی محیط زیست جهانی که آن را سازمان ملل با عنوان گرم شدن زمین و راه های پیشگیری از آن برگزار می کند در میان بیش از دو میلیون و هفتصد هزار شرکت کننده در بین نفرات کسب کننده رتبه سوم جهان قرار بگیرد. دیدار این هفته دوست با این دختر خانم است. نگاه کن! نور آمد! نور هم صورتی از انرژی است که علاوه بر دیدن اجسام، باعث انجام عمل غذاسازی در گیاهان هم می شود. بدون نور کشاورزی و