درباره سبکهای مختلف در شعر فارسی صحبت کنید.
سبکهایی چون سبک خراسانی، عراقی، هندی که هرکدام ویژگیهای خاص خود را دارند و در بعضی از موارد دارای تفاوتهای زیادی با هم هستند. در طول زمان، طبیعی است که با تغییر شرایط جامعه خیلی از چیزها از جمله نحوه سرودن شعر تغییر پیدا کرده باشد. در مسیر تکامل شعر فارسی شاعرانی چون رودکی و فردوسی پدیدار میشوند. از رودکی به عنوان پدر شعر فارسی یاد میشود. او دیوان بزرگی داشته که مقدار کمی از آن به جای مانده است. از فردوسی نیز که میتوان به عنوان بزرگترین حماسهسرای ایران نام برد. در دوره بعد از آنها میتوان از شاعرانی چون ناصر خسرو نام برد. عطار نیشابوری، خاقانی و نظامی گنجوی از شاعرانی هستند که در سده ششم هجری و سعدی و مولانا از شاعرانی هستند که در سده هفتم هجری در آسمان شعر ایران پدیدار شدند. با شاعرانی مانند حافظ در سده هشتم هجری سبک عراقی پایان یافت و شاعرانی چون صائب تبریزی و بیدل در سبک هندی به سرودن پرداختند.
Õ فرق این سبکها در چیست؟
سبک، شیوه بیان مطالب است. انتخاب کلمات، شکلی که جملات دارند و مواردی از این دست نوع یک سبک را مشخص میکند. درباره هریک از سبکهای مختلف ادبیات فارسی میتوان بسیار صحبت کرد. به عنوان مثال تنها اشارهای کنم به سبک عراقی که مدت سیصد سال سبک ادبیات فارسی بوده است. پیش از آن، آنچه باب بوده قطعه و قصیده بوده است. با بروز تحولاتی که ایران چه از درون و چه از بیرون مرزهای خود داشت شاعران به سوی سبک جدیدی تمایل پیدا کردند. سبک خراسانی جای خود را به سبک عراقی داد و حالا شاعران با غزل و مثنوی و رباعی آزادانهتر میتوانستند به بیان افکار و احساسات خود بپردازند.
بلمرانی و کلک سواری
«بَلَم» به قایقهای یک یا چند نفره و «کَلَک» به سادهترین نوع قایق یک نفره گفته میشود. از بلم در جنگهای اولیه استفاده میشد. «هائوریها» از اهالی زلاندنو، هنگام جنگیدن از بلم برای حمل ونقل نفرات استفاده میکردند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 478صفحه 11