بعد از ملاحظهای اجمالی، میفرمودند:
ببرید بدهید کسی که از آنها استفاده کند.
بخش دیگری از هدایا و نذورات، وجوه نقدی، طلا و جواهرات بود. ایشان این گونه هدایا را که بیشتر از دیگر هدایا و نذورات بودند و روزانه از سوی مومنان پرداخت میشدند، معمولاً دریافت میکردند. اگرچه گاهی نیز آنها را نمیگرفتند. این برخورد، زمانی از ایشان سر میزد که پرداختکننده از خانواده شهدا یا فردی فقیر و نیازمند بود. در این صورت، حضرت امام وجه یا طلای تقدیم شده را میگرفتند و بعد از تحویل رسید دریافت، وجه را به صاحبش برمیگرداندند و میفرمودند:
به خود ایشان برگردانید.
در بسیاری از موارد، خانواده شهدای ارتشی، مبلغ دویست هزار تومانی را که از سوی ارتش به آنان پرداخت میشد، به صورت چک بانکی یا به طور نقد به محضر امام هدیه میکردند. حضرت امام نیز بدون استثنا و بدون توجه به نیاز یا عدم نیاز آنان، وجه را پس از تحویل رسید دریافت، به ایشان برمیگرداندند.
روزی از روزها، مرد بافنده تنها در خانه نشسته بود و با خودش فکر میکرد. یکباره به یاد قول و قراری افتاد که با مار سیاه گذاشته بود. از این یادآوری دلش لرزید و با خود
مجلات دوست کودکانمجله کودک 508صفحه 5