غزل

لب دوست

 

لب دوست

گرچه از هَر دو جهان هیچ نشد حاصل ما

غم نباشد، چو بود مهر تو اندر دل ما

حاصل کونْ و مکان، جمله ز عکس رُخ توست  پس همین بس که همه کونْ و مکانْ حاصِل ما

جمله اَسرار نهان است دَرونِ لب دوست  لب گشا، پَرده برانداز از این مُشکل ما

یا بکُش یا برهان زین قفس تنگ مرا  یا برون ساز ز دل این هوس باطل ما

لایق طوْف حَریم تو نبودیم اگر

از چه رو پس ز محبّت بسرشتی گِل ما؟

 

کتابدیوان اشعارصفحه 45