میلاد گُل
میلاد گل و بهٰار جان آمد
برخیز که عید میْ کشان آمد
خاموش مباش زیر این خرقه بَر جان جهٰان دوباره جٰان آمد
برگیر به دست، پَرچم عُشّاق فرماندۀ ملکِ لامکان آمد
گُلزارْ ز عیش لاله باران شد سُلطٰانِ زمین و آسمٰان آمد
با یار بگو که پَرده بَردارد هین! عاشق آخرالزّمان آمد
آمادۀ اَمر و نهی و فرمان باش
هشدار! که منجی جهٰان آمد
کتابدیوان اشعارصفحه 96