چشم بیمار

‏‏ ‏

‏‏چشم بیمار‏

‏‏من بخال لبت ای دوست گرفتار شدم‏

‏‏چشم بیمٰار تو را دیدم و بیمار شدم‏

‏‏فارغ از خود شدم و کوسِ اناالحق بزدم‏  ‏همچو منصور خریدار سَردار شُدم‏

‏‏غم دلدار فکنده است بجانم شرری‏  ‏که بجٰان آمدم و شُهرۀ بازار شُدم‏

‏‏دَر میخانه گُشائید بِرویم شب و روز‏  ‏که من از مَسجد و از مَدرسه بیزار شُدم‏

‏‏جامۀ زُهد و ریا کَندم و بر تن کردم‏  ‏خرقۀ پیر خراباتی و هُشیار شُدم‏

‏‏واعظ شهر که از پند خود آزارم داد‏  ‏از دَم رِند می آلوده مَددکار شُدم‏

‏‏بگذارید که از بُتکده یادی بکُنم‏

‏‏من که با دَست بُت میکده بیدار شدم‏