نسیم عشق

‏‎ ‎

‏‏نسیم عشق‏

‏‏به من نگر که رُخی همچو کهرُبا دارم‏

‏‏دلی بسوی رُخ یار دلربا دارم‏

‏‏ز جٰام عشق چشیدم شراب صدق و صفا‏  ‏به خُمّ میکده، با جٰان و دل وفا دارم‏

‏‏مرا که مستی عشقت ز عقل و زُهد رهاند‏  ‏چه ره به مَدرسه یا مسجد ریا دارم‏

‏‏غلام همّت جام شراب سٰاقی باش‏  ‏که هرچه هست از آن روی باصفا دارم‏

‏‏نسیم عشق! به آن یار دلرُبا بَر گو‏  ‏ز جای خیز، که من دَرد بی دوا دارم‏

‏‏چه رازهاست در این خمّ و سٰاقی و دلبر‏  ‏به جان دوست ز درگاه کبریا دارم‏

‏‏سخن ز تخت سُلیمان و جٰام جم نزنید‏

‏‏که تاج خسروِ کِیْ را من گدا دارم‏