ساغر فنا‌

‏‎ ‎

‏‏ساغر فنا‏

‏‏تا در جهٰان بود اثر از جای پای تو‏

‏‏تا نغمه ای بود به فلک از ندای تو‏

‏‏تا ساغر است و مستی و میخوارگیّ و عشق‏  ‏تا مسجد است و بُتکده و دیر جای تو ‏

‏‏تا هست رنگی از سخن دلپذیر تو‏  ‏تا هست بویی از تو و از مُدّعای تو‏

‏‏تا هست واژه ای ز تو در بین واژه ها‏  ‏تا هست رونقی ز تو و گفته های تو‏

‏‏هرگز نه آنچه دَر خور عشق است و عاشقی‏

‏‏تا یک نشانه ای نبود از فنای تو‏