جفا
فولاددلی که آه نرمش نکُند
یا نالۀ دلْ سوخته گرمش نکُند
طوقی ز جفا فکنده بر گردن خویش
آزارِ دلم دُچار شرمش نکُند
کتابدیوان اشعارصفحه 210